Wat moet het toch heerlijk werken zijn, daar in de luwte van de provincie. Zoals zoveel tv-celebs verruilde sportpresentatrice Cunera van Selm de Gooise matras met al haar achterbakse kak voor de Groningse nuchterheid van TV Noord.
Het had mij wel geestig geleken als Ineke Holtwijk voor haar boek over de Postcodeloterij 1000 euro minder had gekregen van de opdrachtgevers. Dan was haar ‘werkbeurs’ 64.000 euro geweest. En dat terwijl de glorieuze opmars van de Postcodeloterij begon met De 64.000 Gulden Vraag (presentatie: Jos Brink), de eerste van een lange reeks aan tv-programma’s die ‘De mannen van de droomfabriek’ opstuwde in de vaart der volkeren. Lekker boek. En voor zover ik het kon beoordelen: tamelijk foutloos. Ik ben namelijk nogal overgevoelig als het gaat om verhalen over televisie.
We leven in een tijd van nostalgie. Onzekere tijden roepen altijd om de schoonheid van het verleden. Radio Nostalgia is de enige zender waarmee je door heel Frankrijk kan rijden zonder frequentiewijziging. Ik heb het genoegen in een raadhuis te werken dat is ontworpen door Dudok. Er mag geen spijker in de muur; het verleden kent geen toekomst. Die ‘beroemde gele schuur’ werd gebouwd met hoge houten schotten eromheen, zodat de aversie van de inwoners niet bij de eerste steen al zo groot was dat het gebouw er nooit zou komen. Ook toen was de nostalgie van de toekomst, innovatief en omstreden.
Tijdens de 80’s Top 750 op Radio Veronica hoorde ik weer eens Shout to the Top van The Style Council.Zanger Paul Weller is een van de markantste figuren in de popmuziek die ik heb mogen ontmoeten. Met een uitgesproken mening, die hij natuurlijk weleens heeft moeten bijstellen. Als zoon van een taxichauffeur, die ook nog eens amateurbokser was, leer je de klappen van het leven uit te delen, maar ook op te vangen.
Bracht de EO in de jaren ’80 een kinderprogramma op de buis, dan was de master of puppets van de lage landen er steevast bij. Wrompie, Bontje Blauw, Smoetsiepoetsie en Koelkees: alle stukken pluche uit de stal van Peters werden enthousiast ingezet om het woord van de Heere onder jeugdig Nederland te verspreiden.
Volgens de Hilversumse tamtam moest Erland Galjaard (programmadirecteur RTL) erg lachen toen John de Mol (producent) met het idee kwam voor een talentenjacht met… poppen. Je moet ook wel een voorstellingsvermogen hebben dat doorgaans slechts in bizarre koortsige dromen manifest wordt om een primetimeshow met poppen te kunnen visualiseren. Niet bekend is of ze bij SBS wel meteen enthousiast waren of dat De Mol simpelweg langs zijn neus weg zei: ‘Wie is hier de aandeelhouder?’
De dochter van het voormalig PvdA-Kamerlid Hein Roethof is werkelijk van alle markten thuis. Ze was actrice in Herenstraat 10, liedjeszangeres, kunstredacteur bij de Haagse Post, journalist bij De Groene Amsterdammer en HP/De Tijd en presentatrice van een VPRO-radioprogramma met de artistieke naam Geblaf in het hondsdal.
Vorige week schreef ik over het ‘onderdeurtje’ Pat Benatar. En ik dacht toen meteen: dan is er nog een andere grote, kleine artiest die ik jullie niet kan onthouden. Een dame over wie ik bijna letterlijk struikelde. Ook nu werd ik er als reporter op uitgestuurd om voor Veronica’s Popjournaal een interview op te nemen met een opkomende ster.
Kun je met een beetje niksen op de bank voor een webcam beroemd worden? Tegenwoordig antwoorden we daar volmondig ja op, maar in 1999 wisten we dat zo net nog niet. Het idee van John de Mol om een groep mensen honderd dagen op te sluiten in een huis en ze te bespioneren met tientallen camera’s werd met argwaan ontvangen. Moesten we die mensen, waaronder Ruud, Bart en Sabine (1973) niet tegen zichzelf in bescherming nemen? Konden ze het psychologisch allemaal wel aan? En wat was het nut van Big Brother?
Jaymz Pool en Mike Zaitsoff zijn de Nederlandse uitvinders van het lounge-koken. In Born 2 Cook was wekelijks te zien hoe de twee jongehonderige tv-koks rondhingen in hun keuken, gasten ontvingen en fusion-voedsel of ander Jamie Oliver-eten klaarmaakten.
Copyright © 2019 Spreekbuis
