Het is zomer en dus tijd voor allerlei buitenactiviteiten. Ook voor de treintjes bij mij thuis in de tuin is het nu spitsuur. Ieder vrij moment ben ik er wel mee bezig. Onderhoud, nieuwbouw of gewoon lekker kilometers maken.
Het was druk afgelopen woensdag op het Media Park en dat had alles te maken met het Media Park Jaar Congres(MPJC) waar meer dan duizend professionals uit de media naartoe komen. Centrale thema op het jaarcongres was: ‘Act global’, waar ik als wethouder media van Hilversum meteen aan toevoeg: ‘think local’. Aan het woord kwamen pioniers, Nederlanders die hun vleugels hebben uitgeslagen en buiten onze landsgrenzen succesvol zijn.
Op 15 juni is het ‘Concessiebeleids plan 2016-2020’ gepubliceerd, een hele mond vol voor de gezamenlijke toekomstvisie van de publieke omroepen en de overkoepelende NPO.
Deze week bood de Nederlandse Publieke Omroep haar beleidsplan 2016-2020 aan staatssecretaris Dekker aan. Een omstreden plan. Zo langzamerhand is er voor de gemiddelde Nederlander aan het gedoe rond de publieke omroep geen touw meer vast te knopen. Wat NPO bestuursvoorzitter Henk Hagoort allemaal zegt lijkt reëel en zelfs realistisch. Maar wij journalisten en programmamakers, werkzaam bij de omroepen, zien de voortschrijdende centralisatie van zeggenschap over wat eens een democratische publieke omroep was met steeds grotere zorg aan. De journalistieke onafhankelijkheid en de creatieve vrijheid komen steeds meer in het geding.
Toen ik op m’n 22ste begon met pionieren in wat later ‘de digitale wereld’ bleek te zijn, was internettechniek echt een mannending. Op de middelbare school en tijdens mijn studie waren de meisjes sowieso amper geïnteresseerd in techniek of computers. Ondertussen bestaat het internet, net als RTL, alweer ruim 25 jaar. Toen ik recent meewerkte aan een boek over die bewogen begindagen van het internet in Nederland in opdracht van de Amsterdam Economic Board kwam ik er achter dat er verhoudingsgewijs heel weinig vrouwen in die publicatie staan. Dat moet de komende 25 jaar absoluut veranderen en ik zal uitleggen waarom.
Het begon ooit in de buurt van San Francisco aan het begin van de flowerpowertijd met het Monterey Pop Festival in 1967. Twee jaar later werd Woodstock gehouden en in 1970 was Nederland aan de beurt met het roemruchte Holland Pop Festival in het Kralingse Bos.
Het was in de tijd dat overdekte winkelcentra werden gebouwd, te beginnen met Hoog Catharijne in Utrecht, alwaar uit het plafond muziek ten gehore werd gebracht, die als MUZAK werd bekritiseerd. Supermarkten, Liften, alle produkten die uit China kwamen en een ingebouwde luidspeaker bleken te bevatten; Van Kooten en de Bie kwamen met de term James Overlast. James Last overleed gisteren op respectabele leeftijd en ik moest meteen denken aan de dag dat ik was ingehuurd door een facilitair bedrijf om een meercamera registratie te schakelen (in opdracht van de regisseur de juiste camera kiezen op het goede moment). We gingen naar de Ahoy. James Last in Concert.
Veel reacties op Twitter – o.a. #stewardess #KLM #bijbaan – over de rok die weervouw Willemijn Hoebert droeg tijdens het 8 Uur Journaal (NPO1) afgelopen vrijdag. De kleur blauw van haar rok was dezelfde als die vliegtuigmaatschappij KLM gebruikt. Omdat in datzelfde Journaal er nieuws was over AirFrance/KLM werd ik zelf even op verkeerde been gezet en dacht meteen aan product placement (een vorm van adverteren in een tv-programma door het merk/product te integreren in de inhoud, door het te tonen/gebruiken of het merk/product op te nemen in het script). De rok had een prima voorbeeld kunnen zijn, want de blauwe kleur alleen al doet de kijker denken aan het merk , blijkt. Maar tegelijkertijd bedacht ik me dat product placement en de NPO geen goede combinatie kunnen zijn.
In tegenstelling tot veel kijkers (als je de social media er op nakijkt) ben ik tot op heden groot fan gebleven van Koefnoen. Maar of dat zo blijft…
Regelmatig staan er covers in de Top 40. Beproefde hits die een nieuw jasje krijgen en weer voor succes zorgen. Een echte Top 40-hit is en blijft altijd een hit. Die kan iedereen meezingen.
Copyright © 2019 Spreekbuis
