“We zijn op weg naar Omsk, maar de weg daarheen is lang
En daarom vullen wij de tijd met feestelijk gezang
Intussen gaat zich iets bewegen in de achtergrond
Iets donkers en iets talrijks, en dat lijkt me ongezond”
– Drs. P (‘Dodenrit’ beter bekend als: Trojka hier, Trojka daar)
En zo dendert de trojka nog altijd door de Hilversumse nacht, volgestouwd met dossiers, bezwaren en rapporten van commissies Van Geel, Van Rijn, Hamer en nog meer lieden met klinkende achternamen. Alleen: de bok is leeg. De bestuurder, de voorzitter van de NPO, is eraf getuimeld.
Deze gedwongen aftocht lijkt verdacht veel op het moment waarop Drs. P in zijn klassieke lied zingt over de ijzingwekkende rit langs wolven en andere dreigingen. Maar waar Drs. P’s tekst vooral de tragikomische noodzaak om “de trojka te stoppen” onderstreept, laveert men in Hilversum juist door. “Ho, ho, ho, ho, stop de trojka!” zou je roepen, maar de passagiers knijpen hun ogen dicht en houden zich krampachtig vast aan de rammelende kar.
De Raad van Toezicht tuurt op zoek naar een nieuwe koetsier, terwijl er om hen heen – bij NTR, BNNVARA, AVROTROS, NOS, WNL, Ongehoord Nederland – prangende vragen liggen over onveilige werkculturen, gesneuvelde carrièrekansen en uitgebleven ingrepen. De rapporten stapelen zich op, de commissies spreken hun zorgen uit, maar de trojka dendert voort.
De wolven – in Hilversum een bonte roedel van incidenten, signalen van grensoverschrijdend gedrag en angstcultuur – hollen gretig mee.
Zoals bij Drs. P de paarden zojuist zijn ververst, blijkt de mediakaravaan ook een onvermoeibare drang te hebben om dóór te blijven razen, ook als de bestuurder al lang ter aarde is gestort. De wolven – in Hilversum een bonte roedel van incidenten, signalen van grensoverschrijdend gedrag en angstcultuur – hollen gretig mee. Ze weten immers: zelfs zonder koetsier vindt de trojka wel een weg.
Iemand zou nu moeten roepen: “Ho, ho, ho, ho, stop de trojka!”
Maar het is de vraag of er iemand luistert, nu de bok onbemand is.
Toch kan juist dit moment – tussen de klap van het aftreden en de komst van een nieuwe bestuurder – een kans zijn om de trojka écht te laten stilvallen. Niet om roerloos te blijven staan, maar om koers en paarden te herzien. Te stoppen met het almaar negeren van signalen, en eens grondig te kijken wie er nog achterin zit te rillen van de kou.
Of men het deze keer aandurft, is de vraag. Want de wolven kennen ondertussen de route uit hun hoofd. En als niemand nu “Ho, ho, ho, ho, stop de trojka!” durft te roepen, blijft de kar doordenderen – of er nu een koetsier op zit of niet.
Ze zingen, ze lachen, ze doen of alles onder controle is.
Maar Hilversum is een beetje als Omsk: een stad die net te ver weg ligt.
Tekst: Guido van Nispen
Hoe gaat de npo ons verlossen van onze schizofreniteit met Amerika. Amerika was onze vriend, beschermer. Altijd gepromoot via npo. Nu kan het onze vijand worden. De npo/politici/elite heeft last van Stockholm syndroom. Aan de npo de taak om ons daarvan te verlossen en ons weerbaar te maken
Wat is op het Gooise matras Grensoverschrijdend Gedrag??