Column Bert van der Veer: ‘De Opkomst’

Maar goed dat Cojones er niet meer is. Cojones is het satirisch programma van de VARA waarin ook steeds een gast aanschuift bij drie gediplomeerde grapjassen. Die gast komt op, wat niet zo ingewikkeld is, maar dan barst Thomas van Luyn los in een welkomstlied, altijd een beetje aan de lange kant en nogal gênant voor de gast die niet weet waar of hoe te kijken.

De opkomst van staatssecretaris Sander Dekker bij Gordon aan de arm van Patty Brard zou als gênant kunnen worden gezien maar ik vind opkomen aan de arm van Patty Brard eerder comfortabel. Wel was er een trap, een trap is een handicap, maar zelden gebruikt voor de  opkomsten van politici. 

Een beetje hooggehakte vrouw kijkt echt niet uit naar opkomen via een trap. Helaas staat ons slechts Marianne Thieme in deze categorie ter beschikking en de enige opkomst die zij had was in het debat Nederland Kiest aan de vooravond en zij hoefde maar twee treetjes omhoog en een metertje of tien op een rode loper en aangezien voor een topshot werd gekozen viel over de hoogte van haar hakken niets te zeggen. Wel fraai was dat zij met twee collega’s opkwam die beiden net een pas achter haar liepen wat uit respect voort kon komen maar wellicht ook de ambitie van La Thiemen schetst.

Nederland Kiest bood het beste zicht op het loopgedrag van de politici. Neem Samson. Stond klaar voor een groot scherm en keek even over zijn schouder of hij wel de juiste stelling te pakken had. Gespeelde nonchalance. In de loop legde hij zijn rechterhand even licht op de rug van opponent Roemer die ook niet veel anders kon doen dan het gebaar retourneren met ook nog een glimlach. Wilders en Pechtold hadden tweemaal een debatje. In 1 Vandaag maakten ze een opkomst die begon met een laag totaal (kijk die mannen eens boven alles uit toornen…) en een kort medium. Kon je weinig mee. In Nederland Kiest troffen ze elkaar alweer. Het kwam mij voor dat de D66-voorman een subtiel tussensprintje inzette, hij wilde vooral niet later dan Wilders achter de desk staan. Tekenen van zwakheid dienen vermeden te worden. Rutte zwaaide het meest met zijn armen, zoals je dat Russische militairen wel ziet doen in een parade. Arie Slob wachtte op zijn cue met de handen (hoe toepasselijk) gevouwen, al viel een schietgebedje niet van zijn gelaat af te lezen. Vervolgens liep hij met één hand nog tegen de buik. Er is geen winnaar aan te wijzen in de opkomsten, misschien toch een verliezer: Kees van der Staaij van de SGP. Hij liep met zijn armen iets van zijn lijf, alsof hij eieren onder zijn oksels had. Misschien traint hij wel, dat mag van God (zie Arie Boomsma), daar ga je een beetje zo van lopen.  Geen enkele opkomst leidde tot een afgang. Het waren mooie verkiezingen.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*