Sandra Korstjens: Van correspondent tot uitvaartverzorger 

[door Frans Regtien] In het kader van onze serie gesprekken over opmerkelijke carrière switches: hoe is het om als uitvaartverzorger te werken nadat je eerst jarenlang RTL-correspondent in Brazilië bent geweest? Ik heb het over Sandra Korstjens. Eerst een verslag van haar over de bestrijding van het coronavirus, uit 2020.

Inmiddels is ze met haar man Marc Bessems (ook oud-correspondent) en haar twee kinderen weer terug in Nederland. Sinds ongeveer een half jaar werkt ze als uitvaartverzorger. De kinderen waren een belangrijke reden om terug te keren naar Nederland. “Het werd steeds ingewikkelder om het vele reizen te combineren met de zorg voor onze dochters. En bovendien vind ik het fijn dat onze familie ze nu ook van dichtbij kan zien opgroeien.”  


Je zou denken dat de uitvaartzorg wel andere koek is dan het werk als correspondent: “Maar er zijn meer parallellen dan je misschien zou denken. Zo kreeg ik als correspondent ook vaak heftige verhalen te horen. En ik kwam toen ook veel bij mensen thuis. Ik vind het mooi om te zien hoe snel mensen vaak allerlei persoonlijke verhalen delen”.

HARTSTILSTAND

Waarom is de keuze op uitvaartverzorging gevallen?  “Dat is een langzaam proces geweest. Ik wist dat ik in Nederland niet in de journalistiek wilde blijven werken. Door het overlijden van mijn vader (op 63-jarige leeftijd aan een hartstilstand , red) was de uitvaartsector op de radar gekomen. Als uitvaartverzorger moet je organisatorisch sterk zijn en het overzicht bewaren, maar daarbij natuurlijk altijd oog hebben voor de nabestaanden en hun emoties. Die combinatie ligt me volgens mij goed.”

Is het gezin met kinderen een goede uitlaatklep als je thuiskomt van je werk? “Ja, absoluut. Niet dat ik met hen bespreek wat ik meemaak. Maar het is heel fijn om dat thuis juist even te kunnen loslaten. Bovendien krijg je door dit werk nog meer waardering voor de mensen die je om je heen hebt en de tijd die je met hen kan doorbrengen”.


BOEK

Denk je ook wel eens na over je eigen uitvaart? ”Ja, maar uiteindelijk mogen mijn nabestaanden beslissen wat zij op dat moment het mooist vinden. Er kan natuurlijk wel steeds meer tegenwoordig. Zo zie je dat mensen vaker op alternatieve locaties afscheid nemen, dus buiten de aula van een crematorium”. Komt er nog een boek? ” Haha, dat weet ik eigenlijk niet. Wie weet. Voorlopig is het nog even druk genoeg met mijn gezin en mijn nieuwe baan.”

Lees ook:



Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*