Rob Trip extra voorzichtig wegens corona

Rob Trip is om 8 uur ’s avonds te zien en te horen als presentator van het NOS-Journaal.  Ruim 20 jaar geleden getroffen werd door een herseninfarct. Een reden voor hem om ook ambassadeur van de Hersenstichting te worden. Redacteur Frans Regtien (in het verleden werkzaam voor KRO’s Brandpunt en herseninfarct-lotgenoot) sprak met hem.

Wat is voor jou van 2021 in het nieuws het meest bijgebleven?
Dat zijn de verkiezingen. Mij is vooral bijgebleven dat er verkiezingen geweest zijn. Het was zo’n raar jaar en het heeft zo lang geduurd voordat er een kabinet is gekomen. Ik schaam me er een beetje voor dat het zo langzaam ging, terwijl er toch belangrijke dingen te doen waren,

Corona beheerste verder vooral het leven in Nederland. Wat is voor jou het meest opgevallen?
Er was eigenlijk geen touw aan vast te knopen. In het eerste jaar van corona schrokken we ons helemaal dood omdat we niet wisten wat ons overkwam. We leven nu in een land waarin het kabinet niet duidelijk voor een bepaalde lijn kiest. Het kan best zijn dat iets niet helemaal lukt, maar nu zwalken we van de ene naar de andere maatregel. Daar worden mensen heel erg moe van. Dat zie ik om mij heen ook een beetje bij mijn vakgenoten.

In welke zin?
Nou, dat je op een gegeven moment een beetje zelf moedeloos wordt. Je moet zelf ook een beetje energie hebben. Dat doen we ook en we benaderen het nieuws kritisch, maar soms zakt de moed wel eens in je schoenen. Je hebt trouwens ook het idee dat bepaalde maatregelen te snel worden losgelaten.

Corona beheerst vooral ook jouw leven zelf. Kun je dat eens uitleggen?
Het eerste jaar schrok iedereen zich natuurlijk een hoedje en ik helemaal. Mijn bloedstolling werkt niet helemaal goed. Op de gekste plekken in je lichaam kunnen problemen ontstaan. Daar ben ik heel erg van geschrokken en was voorzichtig. Extra opletten dus.

Ben je daar nu dagelijks mee bezig? Ben je er bang voor?
Dat is wel iets minder geworden nu. Vorig jaar (2020, red)) heb ik veel dingen afgezegd. Maar ik heb een natuurlijke reflex ingebouwd, ik houd afstand van mensen. Er is een soort alertheid in me en die draag ik iedere dag wel bij me.

Voor jou is veel veranderd sinds je herseninfarct. Je hebt toen echt op het randje gelegen. Later kwamen er andere problemen bij, zoals longembolie en prostaatkanker. Is het werk als journaalpresentator niet heel erg zwaar voor je?
Als het te zwaar zou zijn, zou ik het niet doen. Ik doe ook dingen heel bewust niet. Toen ik veel jonger was ging ik van ochtendprogramma’s op de radio naar avondprogramma’s op de televisie. Ik sliep veel in Hilversum (hij woont in Beuningen, red.) Sommige dingen zeg ik ook af omdat ik ze te druk vindt. Zes dagen in de week TV en zes dagen in de week radio en podcasts. Maar ik probeer evenwicht in mijn leven te houden en tot nu toe gaat dat wel goed.

Je bent ook een beetje het uithangbord van de Hersenstichting geworden, maar nu niet meer zo actief daarmee. Wat hield dat in?
Ik heb spotjes ingesproken en ik was dagvoorzitter als er een bijeenkomst werd georganiseerd met sprekers. Ik interviewde mensen en sprak dat ook aan elkaar. In die jaren was ik ambassadeur van de Hersenstichting, zo kun je dat wel zeggen.

Ik las dat voor jou je vrouw Petri en jouw twee zoons een hele grote steun zijn. Waarom zijn zij zo belangrijk?
Die heb je gewoon nodig. Ik klink vaak wel heel opgewekt, maar dat ben ik soms helemaal niet. Dan  heb ik ook wel lichamelijke ongemakken. Het is  fijn om dan mensen om je heen te hebben waar je van houdt. Ze zijn belangrijker dan mijn werk en dat gevoel is alleen maar sterker geworden.

Hoe zie jij de toekomst voor je?
Daar ben ik heel voorzichtig in geworden. Toen ik jong was, twintig jaar geleden, ging ik onverschrokken weer aan de slag. Inmiddels ben ik ouder en wijzer. Voor mij is de toekomst: pluk iedere dag. Als het soms  tegenzit, komt er toch weer een moment op zo’n dag waarvan je zegt: dit is een cadeautje. Ik heb sinds kort een klein hondje. Het is net of je weer een baby in huis hebt. Soms heel lief en soms heel ondeugend.


Het interview is hieronder ook te beluisteren (en te downloaden via deze link)


1 Comment

  1. ik vind het bewonderenswaardig dat je dit allemaal doet, ik zelf ook een herseninfarct gehad,
    daarom
    Met vriendelijke groet,
    Mena perdok

1 Trackback / Pingback

  1. Sandra Korstjens: Van correspondent tot uitvaartverzorger  - Spreekbuis.nl

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*