In dé Mediastad van Nederland zou je een kwalitatief hoogstaande lokale omroep verwachten. De lokale omroepgeschiedenis in Hilversum wordt echter vooral gekenmerkt interne conflicten, financiële problemen en wanbeleid.
Vandaag is het 36 jaar geleden dat NOS het systeem Teletekst introduceerde. In beginne was de functie vooral ontwikkeld voor het ondertitelen van televisieprogramma’s voor doven en slechthorenden. De BBC startte al in 1973 al proefuitzendingen met ondertiteling. Het teletekst-syteem bleek naast nieuwsvoorzieningen voor doven ook geschikt voor andere doeleinden,en jaar later rolde de Britse omroep het systeem verder uit onder de naam Ceefax. Dit was een verbastering van het Engelse “see facts”.
Toen ik bij de opening van de tentoonstelling 50 jaar Top 40 die oude studio’s met platenspelers en slipmatjes zag, moest ik denken aan een van mijn allereerste dj-baantjes. De naam Café Bar Dancing De Jachthut op het Mercatorplein in Amsterdam-West suggereerde dat het om een enorme discotheek ging.
Er zijn in ons land heel veel lieden die weliswaar bekend zijn van tv of uit andere media, maar die het liefst creatief bezig zijn. Het publiek maakt ze niet eens zoveel uit. Hanneke Kappen (1954) is er zo eentje.
Wat een stelletje laffe prutsers waren het daar bij Veronica in 1997. In dat jaar trok de zender zelfbenoemd meesteroplichter Ari Olivier (1939) aan om een programma over list en bedrog te presenteren. Nadat er drie afleveringen waren uitgezonden, werd Heer Olivier in Duitsland opgepakt omdat hij daar weer eens gesjoemeld zou hebben. En wat deed Veronica? Ze stopten stante pede het programma. En dat is toch een beetje als Andries Knevel een quiz over Jezus laten presenteren en hem ontslaan als hij in psalmengezang uitbarst.
De negentienjarige student, die vorige een beveiliger bedreigde en de NOS-studio wist binnen te komen zit nog steeds vast en door zijn strafbare feiten zal dat ook nog wel even gaan duren.
Vandaag is het precies twintig jaar geleden dat Nederland een eigen muziekzender kreeg.
Het (en niet geheel ten onrechte) gebruikte argument voor het openbaar maken van de salarissen die tv-personalities van de publieke omroep ontvangen is dat zij betaald worden uit onze belastingcenten. Met datzelfde ‘recht’ kan duidelijkheid over wat zich precies op 29 januari op het Mediapark heeft afgespeeld verdedigd worden. Tenslotte ging een zender plat en niet zomaar een zender. Waarom is er nog geen gedetailleerde reconstructie gemaakt?
Tot eind jaren ´80 was het voor adverteerders relatief simpel: door reclame uit te zenden op een van de twee publieke tv-zenders wist je zeker dat heel Nederland je merk kende. In de jaren daarna is er ongelooflijk veel veranderd in het tv- en medialandschap. Maar ook anno 2015 blijkt keer op keer uit onderzoek – en uit ervaringen van adverteerders – dat de inzet van commercials op televisie onmisbaar is om bekendheid voor een merk op te bouwen en op peil te houden. Want tv boeit, amuseert en verbindt en bereikt nog altijd een miljoenenpubliek.
TROS-gezicht Jerusha Geelhoed(1965) valt de twijfelachtige eer te beurt de allerlaatste tv-omroepster te zijn. En ze had er zoveel schik in, die Jerusha. Toch voelde ze de bui al hangen, want in de Avantgarde van februari 1999 sprak Jerusha de profetische woorden: ‘Het vak van omroepster is nu inderdaad een uitstervend beroep. Ik vraag me af of de omroepster in de toekomst bij de publieke omroep zal blijven. De opkomst van voice-overs lijkt niet meer te stoppen. Ik zou het jammer vinden als ook de laatste omroepsters zouden verdwijnen. Een omroepster geeft de high-tech materie genaamd televisie een menselijk gezicht.’
Copyright © 2019 Spreekbuis
