Spreekbuis volgde het afgelopen jaar de discussie over de leiderschapscultuur binnen de publieke omroep en de toekomst van het bestel op de voet. Met columns en interviews met direct betrokkenen, medewerkers en onafhankelijke deskundigen.
Daaruit ontstaat een veelzijdig beeld. De publieke omroep is van onschatbare waarde voor het functioneren van de democratie, maar lijdt ook aan erosie. Onvoldoende samenwerking, tegengestelde belangen, onduidelijk leiderschap, kritiek op het creatieve klimaat, weinig l directe betrokkenheid van medewerkers bij het l ontwikkelen van een strategie. In dit dossier worden l verschillende observaties en interviews gebundeld met het doel een bijdrage te leveren aan de discussie over de toekomst van dit omroepbestel dat wereldwijd nog steeds als uniek kan worden beschouwd.
De toekomst van de publieke omroep (Ton Verlind) is digitaal hier gratis te downloaden
De publieke omroepen kampen niet alleen met bestuurlijke problemen, maar ook op facilitair gebied blijven ze pijnlijk achter.
Dagelijkse televisieproducties in een vast format kunnen tegenwoordig met minimale technische ondersteuning worden gerealiseerd, dankzij geavanceerde automatisering en moderne productietechnologie. Internationale omroepen hebben dit al omarmd, wat hen kosteneffectiever maakt.
Bij de Nederlandse publieke omroepen gebeurt het tegenovergestelde: alle facilitaire diensten worden uitbesteed aan externe bedrijven. Deze partijen hanteren een verdienmodel dat gericht is op het inzetten van zoveel mogelijk personeel per productie, wat leidt tot hoge kosten en onnodige complexiteit. Dit inefficiënte systeem remt innovatie en verspilt publieke middelen.
Het is tijd voor een rigoureuze hervorming van de facilitaire aanpak bij de publieke omroepen om efficienter te gaan werken.
Al jaren zijn facilitaire bedrijven gericht op het zo efficiënt mogelijk aanbieden van faciliteiten. Apparatuur wordt steeds goedkoper en personeel wordt alleen geleverd als het echt niet zonder bediening kan. Deze aanpak is niet per se de beste werkwijze maar is in de afgelopen jaren ontstaan omdat de budgetten onder druk staan en de concurrentie deze werkwijze afdwingt. Als men angst heeft voor verspilling van publieke middelen ten koste van de publieke omroepen dan is een onderzoek naar de NPO zelf veel meer op z’n plaats dan facilitaire bedrijven de schuld in de schoenen te schuiven. Kijk alleen al naar hoeveel mensen er werkzaam om NPO 1, 2 en 3 in de lucht te houden. Met hoeveel mensen doen RTL en SBS hetzelfde?
Deze blogs zijn niet interessant. Ik ga ze dan ook zeker niet downloaden.
Blijft raar he? Dat de wereld niet om jou alleen draait? Dat is vast ook moeilijk verwerken?
Bedankt voor de tip Frank
Gaat in het V-archief.
(Versnipperaar)
Ps. Bespaar je de moeite van een antwoord van meer dan 3 letters. Die gaan ongelezen in het K-archief.
Kliko.
O trouwens…
Gelukkig Nieuwjaar Frank.
Beste Frank, wat is nou eigenlijk je punt? Iets met D66, een partij waar jij geen enkel probleem mee had totdat het populair werd om deze partij overal de schuld van te geven.
Frank, JE MEDICATIE!
De discussie over de NPO is nodig maar ook een achterhoedegevecht. Sinds 2017 is de kijktijd naar lineaire tv enorm gedaald van 150 minuten naar 100 minuten in 2023. Steeds meer mensen zeggen ook hun tv-abonnement op bij de provider. Opmerkelijk genoeg speelt dat in de hele discussie geen rol.
Ter toelichting: dat is minuten per dag.
Vreemd, eerst heel moeilijk doen om deze pdf te krijgen. Je moest lid worden van dit kanaal. En daar mocht je niets kwaad over zeggen anders kreeg je een DM. Nu mag iedereen het gratis downloaden? Omroepland blijft toch bijzonder met eigen logica die voor buitenstaanders niet te volgen is.