Ze prijkten met meerdere nummers in de Top 1000 AllerTijden: The Eagles. Ergens in de jaren tachtig kwamen de mannen voor een concert naar Nederland. In de Kuip, hét stadion waar een popconcert goed tot zijn recht komt.
Verkiezingen zijn leuk. Het feest van de democratie. De verkiezingen voor de Provinciale Staten (en niet te vergeten: de Waterschappen) zijn een farce. Een straf voor de media. Want je doet het nooit goed.
Vorige week vrijdag moest ik de hele dag op het Media Park zijn om diverse mediabedrijven te bezoeken. Ik verwachtte naar aanleiding van het ‘Zahzah-incident’ een strengere beveiliging. Tijdens mijn ‘rondje Media Park’ leek de rust teruggekeerd. De gehele dag heb ik geen politie op het Media Park gezien. Alle bedrijven waren eenvoudig toegankelijk en slechts enkelen hadden een medewerker van een beveiligingsbedrijf bij de receptie. Een beveiliger zal enkel dwazen tegenhouden. Tegen mensen die echt kwaad willen is onze maatschappij niet opgewassen. Bieden de genomen maatregelen een schijnveiligheid?
De tentoonstelling 50 jaar Top 40 is geopend. Niet op een voor iedereen even makkelijk bereikbare plaats, maar hij is er tenminste! In het RockArt Museum in Hoek van Holland. Jaap Schut, de enthousiaste uitbater, zou graag groter willen, maar helaas ontbreken daar de middelen nog voor.
Wat was het toch altijd ontroerend, daar bij Avro’s Service Salon. In deze publieke oerversie van de Vijf Uurshow voelden de gasten zich meteen op hun gemak bij Amanda Alice Irene Spoel. Als presentatrice wist ze zich zó in te leven in haar gemankeerde gasten dat we kunnen stellen dat zij de grondlegger is van de emo-tv. Caroline Tensen, Wendy van Dijk, zorglabrador Natasja Froger en Yvon Jaspers, allemaal zijn ze schatplichtig aan Spoel (1952) als ze in een tv-uitzending zeggen: ‘Dat kan ik mij heel erg levendig voorstellen’.
Sinds kort draait de musical Sonneveld in het DeLaMar-theater in Amsterdam. Wim Sonneveld is van de generatie van mijn ouders: zij groeiden in de jaren vijftig op met zijn creatie Willem Parel op de radio.
In de media verschijnen de laatste tijd veel berichten dat de ‘second screen-hype’ alweer over is. Volgens hen is de tv-kijker beu om op alles en nog wat te reageren en willen zij het liefst passief televisie kijken. De negatieve berichtgeving over 2nd screen is echter niet gebaseerd op feiten.
Het publieke bestel maakt momenteel grote veranderingen door. Hoe zag het omroeplandschap er rond 1975 uit?
De vetboeren van Calvé weten al jaren hoe ze u het best hun smeersels kunnen verkopen: met vertederend kindergrut. U herinnert zich natuurlijk nog de spotjes met de jonge sporters Joop Zoetemelk, Pieter van den Hoogenband en Evert van Benthem. Of dat mini-voetballertje dat zijn bal op het balkon van Dick Advocaat gooit. Maar de oervorm van de aandoenlijke pindakaaskleuter heet Petje Pitamientje.
Het begrip ‘guilty pleasure’ is de laatste tijd steeds populairder. Je mag zelfs in vooraanstaande programma’s als DWDD eerlijk zeggen dat je sommige té commerciële liedjes stiekem heel leuk vond.
Copyright © 2019 Spreekbuis
