NOS Ombudsman Margo Smit heeft in een column gereageerd op de commotie rondom de onjuiste NOS-berichtgeving over de vermeende Koningslied-budgetten die naar DWDD en NPO Radio 2 zouden zijn gegaan.
Ze gaat in haar column uitgebreid in hoe deze journalistieke blunder heeft kunnen gebeuren. Ze is bewust van de fouten die er op de redactie zijn gemaakt, maar geeft ook transparantie over de werkwijze. ‘Hoe ga je om met een verhaal dat zich in de late avond ervoor aandient? De NOS maakt heel vaak in de avond en nacht belangrijke, nieuwe eigen verhalen. En dan gaat het wel goed, waarom nu dan niet? Waarom die haast? De opgevraagde documenten kwamen op woensdagavond vrij, en de redactie wilde die eigen Wob-inspanning de volgende dag gebruiken in een verhaal. Er was, zo leek het, alle aanleiding om snel te handelen. Andere media zaten ook achter de stukken aan, en zouden de NOS voor kunnen zijn. Het journalistieke hart wil liever niet achter de concurrentie aanlopen en dat kan de snelheid van publiceren verklaren.’, aldus Smit.
Margot Smit is er terdege van bewust dat de NOS journalistiek een flinke knauw heeft opgelopen: ‘De NOS heeft in de journalistieke code staan dat fouten ‘ruiterlijk’ worden toegegeven. Na stevig slikken was het stof uiteindelijk diep, gisteren. Wie vindt dat het nog wel wat ruiterlijker had gemogen, mag dat vinden. Daarmee poets je een kras op het blazoen van de NOS niet weg.’
Volgens Smit heeft het NOS-bericht niet te doen met omroeppolitiek, waarbij de toenemende macht van de NPO op journalistieke wijze getackeld moet worden. Smit: ‘De NOS-journalisten moeten iedereen kritisch bevragen, ook de buurman op het Media Park, anders bedrijven ze de P van propaganda of de R van reclame. En dat doen ze niet, al heeft de J van journalistiek deze keer een deuk opgelopen.’
Margot Smit wil nog steeds weten hoe het nou precies zit met de kosten van het Koningslied. ‘Aan het eind van de rit blijft ook nog altijd een onafgemaakt verhaal achter. De Kamervragen liggen nog gewoon bij de staatssecretaris. En uiteindelijk weten we nu nog steeds niet waar het geld voor het Koningslied precies aan is besteed. Een begroting is nog geen eindafrekening met gerealiseerde kosten, en waarom konden de woorden “om niet” eerst niet openbaar gemaakt worden maar later, binnen anderhalf uur, toch wel? Welke journalist adopteert het weeskind?’, aldus Margot Smit.
Geef als eerste een reactie