Ach, die Giel Beelen toch. Kreeg alweer een tijdje te weinig aandacht, dus er moest maar weer eens wat gebeuren. Maar ja. Wat dan? Giel had eigenlijk alles al eens gedaan. Dus om nou wéér een prostituee te laten opdraven….geeuw. Iemand voor lul zetten dan? Altijd scoren, toch?
Van wie kon je nou zeker weten dat ie niet tegen een Gielgeintje zou kunnen? Tja, dan kwam je in de hoek van de integere muziekjongens terecht. Van die ik-maak-muziek-en-dat-is-het types. Knol dus. Tim Knol. Die was destijds erg kwaad geworden toen de creatieve collegaatjes van 538 bij een live optreden van een zangeres een stripper de studio in stuurden. Zangeresje huilen. Dat was lachen man. En die Knol was daar pissig over, zeg. Niet normaal.
Dus Beelen nodigde Knol uit. Bij Veronica radio. En Tim kwam. Voordat hij Heart Of Gold zou gaan zingen vond er zoiets als een interview plaats. En puber Giel verkneukelde zich, toen hij Knol hoorde zeggen dat hij hoopte dat Beelen niet net zoiets als die 538-jongens zou uithalen. De bananenschil lag er, Tim hoefde nog maar één stap te zetten. Lachen.
Dus Tim begon zijn liedje, een mooie Neil Young-cover. En toen kwam de stripper. Tim stopte met spelen, liep de studio uit en hoorde Giel nog nét iets over tieten roepen. Tim was er gekomen voor de muziek, voor zijn muziek, en niet voor iets anders. Niet om als figurant in een derderangs act te fungeren.
Tot zover: wat een treurigheid allemaal. Als je vindt dat radiomaken betekent dat je muziek opzij schuift en gewoon alles doet om over de rug van een gast je paar seconden van roem binnen te sleuren….dan heet je Giel Beelen.
En ik zou er niet eens over schrijven als de aap uit de mouw kwam, Beelen zijn mouw wel te verstaan, toen hij dronken van al dat succes Tim Knol op weg naar de uitgang aansprak. Dat Tim blij mocht zijn dat ie had mogen komen. Dat Tim niks snapte van radio. Dat Tim niet wist wat het radiocircus inhield. Dat Tim nou wel misschien niet eens meer zou mogen komen.
Tegenover zoveel onbeschaamde botte leeghoofdige stupiditeit had Tim eigenlijk maar één antwoord: dat ie te oud was voor zulke onzin. Verstandig. In gesprek gaan met een wanhopige publiciteitsgeile puber levert in de regel weinig op. Beelen en muziek. De liefde die hij ervoor veinst is bedrog. Dat heeft hij zelf maar weer eens haarfijn aangetoond. Het valt te hopen dat elke artiest Giel z’n zweethokje voortaan links laat liggen.
Blogger Jan Emous is voormalig redacteur en dj bij o.a. KRO, RTV Noord Holland, Omroep Max en Gooi & Eemlander.
Geef als eerste een reactie