Er was een tijd – we kunnen het ons nu niet meer voorstellen – dat er stevig gerookt werd in de studio’s. Volle asbakken en rookpluimen die opstegen naar de ventilatieroosters…
Tom (van ’t Hek) en ik hadden een vast ritueel op zondagmiddag even na twee uur. Hij stak een sigaar op, ik een caballero (met onthoofd filter).
Na de begintune de brand er in; de kop was er af.
Helaas hing boven onze hoofden een stille rookmelder. Dat had gevolgen.
Keer op keer rukte de bedrijfsbrandweer van het Mediapark uit naar onze studio in het Muziekpaviljoen om vervolgens te constateren dat wij onze ‘brand’ erg meester waren.
Die mannen kregen daar zeer de pest over in. Ze moesten op het alarm reageren in de wetenschap dat ze voor niks kwamen.
Zo gebeurde het dat op een gezellige zondagmiddag twee geïrriteerde, boze brandwachten onze studio binnenstormden.
De luisteraars moeten er van genoten hebben. “En nu is het afgelopen”, brulde een van hen. “Uitmaken, die rookwaar”, brieste de ander. “Dat maken we zelf wel uit”, zei regisseur Bram Gaillard, boos om dit brute, uitzendingverstorende optreden. Vervolgens stak hij eerder dan gepland z’n vaste zondagmiddagsigaartje op.
Het incident leidde er toe dat we iedere zondagmiddag de rookmelder afplakten met tape en voor de veiligheid van de volgende studiogebruikers dat spul aan het einde van de uitzending weer verwijderden.
Zo konden wij onze rituelen handhaven en heroverde de brandweer z’n rustige zondagmiddag.
Geef als eerste een reactie