Australische Beeld en Geluid ontvangt zeldzame beelden van maanlanding Apollo 11

Vandaag ontvangt Nationaal film- en geluidsarchief van Australië zeldzame beelden van de maanlanding op Apollo 11.

De beelden, die woensdag aan chief executive Jan Muller (voorheen directeur Beeld & Geluid) worden overhandigd, zijn een van slechts drie exemplaren in de wereld en vormen de enige beelden buiten de Verenigde Staten.

Later deze maand is het precies 50 jaar geleden dat de Apollo 11-missie werd gestart.

Wetenschap minister Karen Andrews zei dat het door de NASA aan de CSIRO werd gegeven als erkenning voor de bijdrage van Australië aan de maanlanding en de voortdurende samenwerking in de ruimtewetenschap tussen Australië en de Verenigde Staten. “Australië speelde 50 jaar geleden een essentiële rol in het succes van de Apollo 11-missie en nog steeds ondersteunt CSIRO het werk van NASA, inclusief het beheer van het Deep Space Communication Complex in Canberra”, zei ze.

Andrews: “De maanlanding inspireerde miljoenen mensen en de Apollo 11-missie had ook aanzienlijke praktische effecten: het markeerde echt het begin van het digitale tijdperk en zorgde voor dramatische vooruitgang in computergebruik en communicatie.”

Communicatie Minister Paul Fletcher zei dat de beelden bewaard zouden blijven bewaard voor het nageslacht, samen met andere belangrijke momenten in de Australische en wereldgeschiedenis. Australië speelde hier een zeer belangrijke rol in het succes van de hele missie.

Volgens directeur-directeur Jan Muller van National Film and Sound Archive was de uitzending van de maanlanding een belangrijke gebeurtenis in de media-geschiedenis van Australië.

“De reden waarom het zo belangrijk is, is dat het een uniek exemplaar is, het is de enige buiten de VS en geschonken door NASA zelf”, zei hij.

“Natuurlijk was het een wereldwijd evenement, maar het was alleen mogelijk door Australië, Australië speelde hier een zeer belangrijke rol in het succes van de hele missie.”

“Het programma heet ‘Voor het geval je het hebt gemist’ en dat is precies waar het om gaat.

“Ik ben geboren in ’67, dus ik was twee toen de maanlanding plaatsvond, de meeste mensen hebben dit zelf niet kunnen zien, het gaat over het levend houden van herinneringen, dat is wat we hier doen”, aldus Muller.

Bron: Canberra Times

1 Comment

  1. En die belangrijke rol van Australie bestond uit het doorgeven van beelden en andere communicatie via een satelliet station in Australie. Tijdens de maanlanding was de maan alleen zichtbaar vanaf Australie. Direct “zicht” is essentieel voor dit soort verbindingen.
    Het ging bijna mis omdat een storm het gebruik van de grote satelliet schotel bemoeilijkte. Daarover is zelfs een speelfilm gemaakt.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*