Op 87-jarige leeftijd is de gevierde Nederlandse documentairemaker Vincent Monnikendam overleden. Monnikendam, wiens carrière in 1963 bij de KRO begon, was een meester in het vastleggen van de menselijke conditie door middel van zijn unieke en innemende documentairestijl.
Gedurende zijn indrukwekkende loopbaan wist Monnikendam met zijn films, waaronder ‘Rayon 69’ (1982), ‘Lijn 6’ (1983), ‘De tiende penning’ (1985), en ‘De illegalen’ (1991), kijkers te raken door maandenlang op locatie te wonen voordat hij begon met filmen. Deze diepgaande aanpak stelde hem in staat om zich volledig onder te dompelen in de levens van de mensen die hij portretteerde, waardoor hij films kon maken die niet alleen de werkelijkheid weerspiegelden, maar ook een dieper inzicht boden in de complexiteit van menselijke verhalen.
Monnikendams documentaires kenmerken zich door hun respectvolle nabijheid, oog voor detail, en een nadrukkelijke afwezigheid van nagespeelde scènes of alwetend commentaar. Zijn vermogen om op de juiste momenten aanwezig te zijn, gecombineerd met een uitgebalanceerde montage, zorgde ervoor dat zijn werk de onderliggende werkelijkheid transparant maakte. Zijn verhalen, hoewel gefocust op individuen en hun specifieke situaties, wierpen licht op grotere maatschappelijke problemen en structuren.
Monnikendam uitte kritiek op de verschuiving binnen de publieke omroep naar meer commerciële programmering, vooral omdat dit ten koste ging van de ruimte voor de soort diepgaande documentaires waar hij bekend om stond. Volgens hem was dit een verspilling van cultureel kapitaal en ondermijnde het de essentie van de publieke omroep.
Zijn werk, dat voornamelijk sociale onderwerpen behandelde, weerspiegelde een onwrikbare vastberadenheid en passie. Ondanks dat zijn films vaak werden gefilmd in zijn geboortestad Den Haag en zich richtten op etnische minderheden, onderscheidden ze zich van traditionele antropologische documentaires door een meer betrokken en gelaagde benadering. Dit is vooral zichtbaar in zijn latere werken, zoals ‘Moeder Dao, de schildpadgelijkende’, waar een artistieke component wordt toegevoegd, en ‘Zielen van Napels’, een onderzoek naar de relatie tussen adel en armen in het huidige Napels.
Vincent Monnikendam laat een onschatbare erfenis achter van films die niet alleen documenteren, maar ook diep menselijk begrip en verbinding bevorderen.
Schitterend! Trots, en een knappe samenvatting van mijn “oompie” Vincent Monnikendam
Een geweldige man! Zonde!