Tv-makers hebben geen behoefte aan kijkerparticipatie

Geeft het digitale tijdperk publieken een stem in de ontwikkeling van crossmediale televisieformats? Associate lector Skylla Blake onderzocht het voor haar proefschrift ‘Publieksparticipatie beteugeld – Boundary work en publieksparticipatie in de professionele praktijken van Nederlandse televisiemakers’. Eerder deze maand verdedigde ze haar proefschrift in de Amsterdamse Agnietenkapel.

Skylla Blake is associate lector Strategic Development in Creative Business bij Inholland. Ze studeerde communicatiewetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam, waaraan ze de afgelopen jaren als buitenpromovenda aan haar proefschrift werkte. Blake interesseert zich onder meer voor interactieve media, gaming, social tv en crowdsourcing. Haar laatste onderzoek binnen de Inholland-kenniskring ging over representatie van maatschappelijke issues in de modepers.

Andere relatie met consument
Toen digitale media en sociale netwerksites in opkomst waren, waren onderzoekers optimistisch over de mogelijkheden die dat bood voor interactie en publieksparticipatie in de massamedia. Een meer democratische relatie tussen producent en consument leek opeens mogelijk – tenminste, als mediaprofessionals daarvoor openstaan.

Voor haar proefschrift onderzocht Blake de houding van professionals binnen de Nederlandse broadcast-televisie tegenover publieksparticipatie in een tijdperk waarin het medialandschap snel digitaliseerde. Andere rollen voor kijkers, zoals expert en contentleverancier, leken mogelijk. Blake laat in haar onderzoek zien dat dat er telkens opnieuw een afstand werd en wordt geschapen tussen makers en hun publieken.

Verschillende houdingen
“In de muziekindustrie veroorzaakte de opkomst van internet en technologische ontwikkelingen veel angst voor participatie en interactie”, zegt Blake. “Muziek werd massaal illegaal gedeeld en mensen begonnen zich als producent te gedragen en niet meer als consument.”

Blake zegt dat tv-makers publieksparticipatie als een aanvulling zagen – binnen bepaalde kaders. “Met de kijkcijfers in het achterhoofd bleef de rol van de kijker geregisseerd en werd hij nooit spontaan. Meedenken en meebeslissen over een tv-format gebeurt niet, producenten houden het laatste woord. De mogelijkheden om echt samen te werken met kijkers werden niet onderzocht.” In de game-industrie leidde de opkomst van internet tot weinig problemen. Consumenten werden juist een soort mede-testers, zegt Blake. “Daar hielp de interactie de game-makers juist.”

Symbolische participatie
“De conclusie van mijn promotieonderzoek is dat televisiemakers geen behoefte hebben aan kijkerparticipatie”, zegt de associate lector. “Wél hebben ze een slimme en professionele manier gevonden om symbolische participatie te faciliteren. Denk aan meestemmen bij The Voice of Holland en het insturen van een kleurplaat bij Zapplive. De makers houden daarbij vast aan hun eigen productiepraktijken en waarborgen zo de kwaliteit.”

Leren over productiecultuur
Met haar proefschrift levert Blake een bijdrage aan kennis over werkwijzen, beroepsopvattingen en professionele identiteit van televisiemakers in de Nederlandse broadcast-televisiesector wanneer publieksparticipatie onderdeel uitmaakt van het productieproces.

Blake: “Deze inzichten kan Inholland inzetten in bijvoorbeeld de opleiding Media en Entertainment Management. Studenten die worden opgeleid tot tv-producent moeten niet alleen weten hoe het medialandschap werkt en hoe een televisieproductie tot stand komt. Zij hebben ook kennis nodig van materiële en immateriële factoren die een rol spelen in het managen van mediawerk: welke rol speelt productiecultuur in hoe creativiteit en innovatie worden gemanaged en hoe mediawerkers hun individuele carrières vormgeven?”

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*