Denk aan de kreet ‘Je bent jong en je wilt wat’ en roep in gedachten het beeld van het zendschip op. Geen imago zo sterk als dat van Veronica. Allemaal het werk van Rob Out, die de voormalige zeezender aan land bracht. Van een vrijgevochten bende tot een officiële omroep. Wat hem de kop kostte. Deze week verschijnt een boek over ’Mister Veronica’.
Hij was een despoot en een dwingeland voor wie geen vrouw veilig was. Tegelijkertijd was Out een marketingwonder met hart voor zijn werknemers. Als hij ze niet op staande voet ontsloeg. ,,Hij kon nogal wispelturig zijn’’, zegt Bert van der Veer. Hij schreef een boek over Mister Veronica.
Deze week is het 45 jaar geleden dat de zeezender Veronica onder druk van de politiek uit de lucht werd gehaald. ,,Bij het afscheid nemen van Veronica sterft ook een beetje de democratie in Nederland. Dat spijt mij…. voor Nederland”, zei Out – destijds programmaleider – met gevoel voor drama. Het was vlak voor de stekker eruit ging. Met de speech schreef hij radiogeschiedenis en legde hij de basis voor wat de Veronica Omroep Organisatie zou worden: ,,Die snelle groei en het neerzetten van het merk Veronica is vooral te danken aan Rob Out’’, meent Van der Veer. ,,Die heeft daarmee een ongelooflijke prestatie geleverd en zijn kop op het hakblok neergelegd.’’
Gerotzooi
Eerlijk is eerlijk: Out had een bedenkelijk imago. Wie zijn naam in Hilversum laat vallen, hoort vooral verhalen over alcohol, dames, Veronica als sekte en gerotzooi met omroepgeld. Allemaal waar, schets Van der Veer, die als regisseur jaren voor Veronica werkte. ,,Maar toen ik voor mijn boek met tientallen mensen uit zijn omgeving praatte, ontdekte ik ook andere kanten van hem.’’
Van der Veer beschrijft hoe de Amsterdamse boekenwurm en lefgozer Out na zijn opleiding bij de Jezuïeten en de commando’s een paar platenzaken opent en bij Radio Veronica terechtkomt. Na het vertrek van Willem van Kooten schopt hij het daar tot programmaleider. Als zijn collega’s bij het gedwongen einde van de piraat het koppie laten hangen, staat hij als commandant voor zijn troepen en weet hij het Veronica-gevoel levend te houden. Met het blad, met drive-inshows en – vooruit – een twijfelachtig kwisje bij de Tros – houdt het clubje contact met het publiek én een inkomen.
Ter ziele
De zeezender is ter ziele. Maar door uitgekiende marketing van het merk Veronica – overal duikt het beeld van het schip op – slaagt Veronica als officiële omroep via de voordeur Hilversum binnen te komen en het in een mum van tijd van aspirant tot A-omroep te schoppen. ,,Daarin schuilt ook het dubbele van Rob Out en Veronica’’, meent Van der Veer. ,,Want nu dwong het omroepbestel Veronica om in de pas mee te lopen en om precies te doen waar ze als piraat altijd tegenaan had geschopt.’’
Vrije vogel
Natuurlijk liet een vrije vogel als Out zich niet dwingen. Veronica koos een eigen koers, waarbij alles kon. Mooie meiden die op goed geluk het gebouw binnenliepen, werden omroepster, Veronica zette autoraces op touw, schudde ingedut Hilversum wakker met erotische programma’s, zond als eerste popconcerten uit, kwam met thema-avonden en had met boegbeeld Tineke de Nooy de Nederlandse primeur van een praatprogramma in de middagtelevisie . ,,Je kon het zo gek niet bedenken of het gebeurde bij Veronica’’, vertelt Van der Veer. ,,Toen Rob Out een week voor een uitzendavond ontdekte dat een bestelde speelfilm geen twee uur maar anderhalf uur duurde, riep hij iedereen in het gebouw bij elkaar om samen even een programmaatje te bedenken om dat halve uur te vullen. De uitkomst was dat ik toen snel met een cameraploeg naar Friesland ben gegaan om de schrijver Herman Pieter de Boer te portretteren. Die was toevallig beschikbaar.’’
Niks was te gek. Had je vandaag een idee, kon het morgen op de de buis. Een jongen van de postkamer met organisatietalent werd producent van Countdown. Was de moeder van Out jarig, dan werd ze op de zender gefeliciteerd.
Van spelletjes en kwisjes moet Rob Out niks hebben. Liever maakte hij in de Veronica-programmering plaats voor vlotte meiden, motorraces en Amerikaanse culthelden als Starsky en Hutch. Maar hij aarzelde ook niet om fors te investeren in serieuze journalistiek. Met de belofte dat ze een ruim budget kregen voor reportages wist Out voormalig Avro-kopstuk Jaap van Meekren naar Veronica’s Nieuwslijn te halen en ook Vara-journalist Joop Daalmeijer maakte de overstap. ,,Maar als Rob Out de kans kreeg om die zware reportages af te wisselen met een item over een naaktstrand, liet hij dat niet na.’’
Centen
Alles kon. Ook met centen. Rob Out had een poot in de BV rond het Veronica Magazine (ooit 1,2 miljoen abonnees), hij zat in de stichting Nederlandse Top 40 en hij leidde de omroep en de Omroepvereniging VOO. Daarnaast was er ook nog een boekingsbureau voor de drive-in shows, een bedrijf dat beurzen organiseerde en een wirwar van BV’s en beleggingsmaatschappijen. ,,Iedereen wist dat het pure belangenverstrengeling was, maar Rob Out en zijn collega Lex Harding – de enige naar wie hij luisterde – kwamen ermee weg’’, zegt Van der Veer. ,,Dankzij hun accountant en strateeg Peter de Jager werkten ze met een constructie waarbij geld van de vereniging naar de omroep stroomde, zoals ook de andere omroepen dat deden. Maar zij gingen nog een stapje verder. Ze pakten het slim aan en zorgden goed voor zichzelf.’’ Zo verkochten ze het popprogramma ‘Countdown’ aan zenders in meer dan twintig landen. De opbrengst staken ze als producenten in hun eigen zak. Voor zijn boek sprak de auteur met Harding en De Jager. ,,Ze geven allebei ruiterlijk toe dat Veronica hun rijk heeft gemaakt.’’
Sigaretten
Het boek beschrijft Out als een vorst die met harde hand regeerde over zijn koninkrijk. Zijn wil was wet. De assistente die het na een lange werkdag vertikte om sigaretten voor hem te halen, kreeg op staande voet ontslag. Omdat zoiets vaker voorkwam, heette de VOO al gauw de Veronica Ontslag Organisatie. Ook besliste Out op eigen gezag dat een artiest van een bevriende manager een promotiespecial op tv kreeg bij het verschijnen van een nieuwe plaat. Vergaderen zonder hem had geen zin, want hij zou elke beslissing terugdraaien en er zijn eigen kleur aan geven. ,,Maar tegelijkertijd kon hij zijn team motiveren als geen ander en had hij een zachte kant’’, meent Van der Veer. ,,Toen het goed ging, kreeg ieder personeelslid met de kerst 1500 gulden van hem. Toen hij tijdens een reisje naar de andere kant van de wereld hoorde dat er een bekende was overleden, pakte hij meteen het vliegtuig naar huis om de nabestaanden te steunen.’’
De verhalen over vrouwen en drank lopen als een rode draad door zijn biografie. Maakte je de ene dag een afspraak met hem, was je de volgende dag niet zeker of hij zich die nog zou herinneren. Of de deal met Koning Alcohol of met Mister Veronica was gesloten, was altijd nog maar de vraag. Toch nam hij in zijn topjaren beslissingen die nu nog hun effect hebben op de tv. Hij gaf destijds jonge talenten als Anita Witzier, Erik de Zwart, Jan Lenferink en Caroline Tensen een kans; Robert ten Brink begon met ‘All You Need is Love’ bij Veronica. Bovendien zond de shows uit van Tineke Schouten en Seth Gaaikema, hoewel die niet bij Veronica pasten. ,,Meteen daarna kwam het schip dan weer in in beeld om het stoere imago te benadrukken. Dan kwam hij er weer mee weg.’’
Doodongelukkig
,,Hij was sterk in het verzinnen van kreten en wist alles van marketing. Daarom genoot hij van de beginjaren van Veronica, toen ze het publiek voor zich moesten winnen. Maar toen de A-status was bereikt en de oude pionier min of meer werd gedwongen om te vergaderen en mee te drijven op de koers die Den Haag hem voorschreef, werd hij doodongelukkig.’’ Er kwamen vergadertijgers om de VOO te leiden en na politieke intriges werd Out op een zijspoor gezet.
Zo belandde hij thuis, in zijn luxe villa in Laren, met de drank als trouwe bondgenoot. ,,Zijn leven is geëindigd in treurigheid’’, vindt de auteur. Out overleed op eerste kerstdag 2003, 64 jaar oud. Kort daarna kwam zijn vrouw om het leven en ook een van zijn twee dochters stierf jong. ,,Voor mij was dat de grote onthulling van mijn zoektocht’,’ zegt Van der Veer. ,,Ik wist niet dat het zo triest was afgelopen.’’
Wat was de erfenis die hij Nederland naliet? ,,Als je wilt weten hoe je een merk neer moet zetten, kijk dan hoe Out dat deed. Intern slaagde hij erin om zijn team te motiveren en naar buiten toe wist hij met herkenbare tunes, met sterke kreten en het beeld van het schip aan Veronica een avontuurlijk en krachtig imago te geven. In marketing was hij iedereen de baas. Wat mij betreft is mijn boek daarom het standbeeld dat Out verdient.’’
We zitten bij Van der Veer thuis, in Muiden. Op tafel ligt het eerst exemplaar van het boek. ,,Kijk’’, zegt de auteur. ,,Zie je hoe de kaft een beetje omkrult? Het is net of Rob Out er een beetje tegenaan blaast.’’
Het boek MISTER VERONICA is nu verkrijgbaar in de boekhandel.
Wat een bewogen leven heeft die man gehad! En toch … als gewone radio- en tv-consument herinner ik me Rob Out toch eigenlijk als een tamelijke blaaskaak! Mogelijk vertoonde hij enigszins het profiel van de “warme” autoritaire persoonlijkheid. Van zijn ondergeschikten verlangde dit individu compulsief (dwangmatig) conformisme (gehoorzaamheid), maar betoonde hij tevens veel genegenheid en welwillendheid jegens zijn (vast zorgvuldig uitgekozen) oogappels. Wel een stoere machoman, een Adonis & Eros te paard met trotse liefdeslans paraat, die waarschijnlijk geen genoegen nam met smoesjes als “hoofdpijn” of ongesteldheid. Hij zou het ongetwijfeld zwaar hebben gekregen in het ‘Me too’ tijdperk met al die lastige, vertraagd reagerende vrouwen. Niet helemaal mijn type, geloof ik. Maar ik heb nooit een eigenwijze omroeporganisatie van de grond kunnen krijgen en in het hol van de leeuw de boel op stelten gezet. Hij is, teleurgesteld, overleden op 64-jarige leeftijd. Ik ben nu acht kwadraat, tevreden en nog steeds in leven. Geen publieke geschiedenis en evenmin een roemruchte reputatie om te verdedigen. Ik beschik nu zowaar over meer dan hij …
De zin:
“Na het vertrek van Willem van Kooten schopt hij het daar tot programmaleider” …..klopt niet.
Na Willem van Kooten hadden we Jan van Veen en daarna Out.
Jan van Veen als tussenpaus bij kaarslicht?
Inderdaad Paul.
Het schijnt voor boeken schrijvers-journalisten erg moeilijk te zijn om enige goede research te plegen. En ik heb nog wel zo m’n best gedaan om alles op te schrijven, maar dan wel goed.
Lees maar:
http://www.norderney192.nl/historie_1969_4.html
http://www.norderney192.nl/historie_1970_1.html
Juul, interessant en leuk om de geschiedenis van Veronica door te nemen. Ik heb nog niet alles goed op me in laten werken. De jaren 1969 en 1970 roepen wel levendige herinneringen op aan mijn middelbare schooltijd. De overgang van onder- naar bovenbouw in 1970 staat mij nog helder voor de geest. Ik worstelde met de keuze tussen de A- of B-richting. A = talen en cultuur; B = natuurwetenschappelijke opleiding. B stond eigenlijk voor “beter”, maar ik was in wis- en natuurkunde feitelijk minder dan in talen. Ik had echter ook niet veel zin om al die boeken van de verplichte literatuurlijsten te lezen. Voor Nederlands: 25, voor overige talen 15 per taal. Ik koos voor B en ging een zware bovenbouwtijd tegemoet. Ik had de radio hard nodig om mijn teleurstellingen te compenseren als ik ondanks mijn inspanningen toch weer een onvoldoende had gescoord voor wis- of natuurkunde. In scheikunde en biologie was ik gelukkig wel goed en dat hield me op de been. Maar van mijn eigen favorieten top tien legde ik alle statistieken vast naar het voorbeeld van de Veronica Top 40, die ik lange tijd elke week bijna uit mijn hoofd kende. Wat een tijd was dat!
Toen ik hoorde van het boek “Mister Veronica” dat over het leven van Rob Out gaat, wekte dat bij mij gelijk de gedachte om ook even te reageren. Rob Out was een goede vriend van mij, in de jaren van het zendschip Veronica. Ik draaide in een plaatselijke disco bar ( zo hete dat in die tijd) en was fan van dat schip, z’n horizontale programmering, z’n popmuziek met de daar bij behorende Top40. Maar hoe kwam ik dan in aanraking met één van de bekende radio d.j.’s van die zender? . Mijn plaatjes kocht ik in een winkeltje aan de Kinkerstraat in Amsterdam, en zo ontmoeten ik pardoes daar de eigenaar, en dat was Rob Out dus. Ook met z’n aardige vrouw maakte ik daar kennis. Na enige tijd m’n plaatjes bij Rob te hebben gekocht, ontstond er een goed en leuk kontakt tussen mij en Rob. Ook kwam ik wel in een filiaal dat Rob geopend had in Zaandam. Wij hadden zo’n goed en vriendschappelijk kontakt dat hij op een keer samen met z’n dochter in een soort witte bontjas met zo’n zacht donsen kraag binnen kwam in de zaak, en mij gelijk vertelde waar ik die kon kopen. Dus meteen gedaan, ook mocht ik mee naar de studio gaan in Hilversum. Dat was de eerste Veronica studio aan de Zeedijk. Rob bood mij aan om mee te presenteren in de “Rob Out Show”. Later mocht ik nog enkele keren het gasten programma “Welkom op 538” presenteren. 538 was toen de middengolf frequentie van Veronica. We hebben nog lange tijd met elkaar kontakt gehouden. Rob en z’n vrouw heb ik altijd als zeer aardige mensen ondervonden en ook veel van ze geleerd. Ik wilde eigenlijk ook wel als d.j. komen werken, maar m’n sollicitatie werd afgewezen door Jan van Veen ( toen programmaleider) omdat ik volgens hem een Limburgs accent had. Hoe gek is dat voor een Amsterdamse jongen. Bij de AVRO kreeg ik wel de kans bij de jongerenomroep Mignon en in het VARA tv programma “Midweek” als gast d.j. Op te treden. Begin 2001 heb ik na 40 jaar d.j. tezijn geweest, programmaleider van div. Locale omroepen, platenplugger en A&R manager de brui aangegeven, althans heb ik het radiocontact niet helemaal verloren, want de huidige radiobaas bij Radio538, Menno de Boer is al 40 jaar m’n allerbeste vriend en heb hem ontdekt bij een lokaal radio station in Lelystad. Toen ik hoorde van het overlijden van Rob en z’n vrouw heb ik toch wel een traantje gelaten. Aldus Michael Knaven 72 jaar nu.
Drie voorletters: katholiek waarschijnlijk? (Volkomen irrelevant feitelijk, maar ik vroeg het met toch even af). (E = Emanuel; G = Gabriel ??).
Nee Paul, zou kunnen, maar ben niet Katholiek, maar van huis uit Ned. Hervormt. Niet dat ik er wat mee doe. Het is gewoon Edwin Gerard en Michael was gedurende mijn radio en D.J tijd gewoon een naroep naam omdat ik dat nummer “ Michael row the borden SHO, halleluja” mooi vond. Dus toch een beetje halleluja katholiek🤣
Goh, je bent dan de uitzondering die de regel bevestigt. Zo zie je maar: je kunt niet altijd op stereotypen vertrouwen. ‘Michael, row the boat a shore’, ken ik wel. Waarschijnlijk is de Michael in dat liedje wel de heilige Micha-el!.
Het siert Bert van der Veer om dit boek te schrijven. Rob Out zelf kan dat niet meer.
Ga het dan ook zeker lezen!
Groetjes
Sijbrand
Ja, maar: “over de doden niets dan goeds” gaat er bij mij ook niet helemaal in. Iemand ontslaan, omdat ze weigert een pakje sigaretten voor je te halen, vind ik echt van een 19e eeuwse, antieke, arrogante regentenmentaliteit, zeg …
Michael Knaven,
Leuk om te lezen. Ik heb je jammer genoeg kennelijk nooit ontmoet in de studio. Plugger? voor welke maatschappij?
Marion Out † was een geweldig aardige vrouw die Out soms in toom kon houden. Ook zei verdiend een beeld-straat…..hi
En Paul, Ik kan over Out alleen “verhalen” uit mijn Veronica tijd t/m 31 augustus 1974. Vandaag precies 45 jaar geleden dus.
Juul
Ik vind het wel legitiem dat mensen een mening hebben over zaken zonder dat zij per se alles uit eigen ondervinding moeten putten. Als slechts deelnemers of direct belanghebbenden mee mogen praten, dan ontstaan er juist die inteeltculturen, waar ook jij, volgens mij, weinig van moet hebben …
Communiceren en debatteren veronderstellen juist dat je je probeert te verplaatsen in de gevoelens, gedachten, motieven en ervaringen van anderen zonder dat je die altijd zelf meegemaakt hoeft te hebben. Als iedereen louter uit eigen bron dient te putten en zich niet op het terrein van een ander mag begeven, dan zou er nooit uitwisseling van kennis, kunde, begrip, ervaring en wijsheid kunnen plaatsvinden. Dat leidt tot monocultuur en geestelijke armoede en misschien zelfs dictatuur en onverdraagzaamheid. Gemeenschappelijke zingeving kan onmogelijk ontstaan op een eenzaam eiland.
Tja: toen was ik 19 en had ik enkele maanden eerder eindexamen gedaan. Toen had ik Veronica niet meer nodig om mij te troosten als ik weer eens een onvoldoende voor wis- of natuurkunde had. (Ik fokte zowaar een 7 en een 6 op mijn eindlijst, maar de overige cijfers waren allemaal achten).
Hoi Juul, ik heb je uiteraard wel in de studio destijds gezien, maar de technicus die de uitzending schoof was Sietse Gardenier. Het toeval bleek later dat ik hem later weer tegen kwam in de studio bij Dureco, de platen maatschappij waar ik jaren hebt gewerkt. Met ik eens vragen waar jij nu werkt. Ik zelf ben al jaren met pensioen, maar verleen nog wat hand en span diensten voor mijn vriend Menno de Boer, die ik ooit bij een lokaal radio station ontdekte en verder heb begeleid, en met succes, hij is opgeklommen tot radio directeur bij Radio 538. Menno is een zeer talentvolle en hartelijke man die gisteren alweer 41 jaar is geworden. De tijd gaat snel Juul.
Volgens mij geniet Juul nu van een welverdiend pensioen (+ AOW uiteraard).
Rob out beter bekend als Egbert douw,heeft in de 15 jaar nog nooit alcohol en met vrouwen liggen rommel.
Rob out, heeft zijn leven gegeven voor zijn kind, en wat men schrijft over rob out is een groot tot groot leggen, ik kan get weten, want ik ben een medium