Arnold Karskens die werd ontslagen als voorzitter en hoofdredacteur van Omroep Ongehoord Nederland vanwege klachten over zijn gedrag, verwacht nog steeds te kunnen terugkeren op zijn post. In maart oordeelde de rechter in een bodemprocedure dat toenmalig voorzitter van de Raad van Toezicht Bauke Geersing voldoende reden had om de bestuursvoorzitter van ON te ontslaan. Maar bij nader inzien is Geersing van mening dat hij door medewerkers binnen het bedrijf foutief is geïnformeerd en dat het ontslag op verkeerde gronden is gegeven. ‘Met de kennis van nu zou ik daartoe niet hebben besloten’, zegt hij.
Karskens ziet in de verklaring van Geersing een argument om in hoger beroep opnieuw nietigheid van zijn ontslag te bepleiten. Bauke Geersing heeft de situatie bij ON verkeerd getaxeerd, aldus Karskens. ‘Het is moedig van hem dat hij de waarheid nu achteraf repareert’.
Karskens verdween uit beeld na het verschijnen van een rapport van bureau Svision waarin melding werd gemaakt van grensoverschrijdend gedrag. Hij is vast van plan de strijd om terugkeer bij Ongehoord Nederland tot de laatste ademtocht uit te vechten. Bauke Geersing, die in februari van dit jaar stopte bij ON, zegt dat hij argwaan kreeg over de deugdelijkheid van de argumenten tegen Karskens toen hij zich verdiepte in het besluitvormingstraject vóór zijn benoeming als voorzitter van de Raad van Toezicht en intern ook zelf ‘het een en ander’ had meegemaakt. De aanloop naar het ontslag heeft de kenmerken van een gecoördineerd plan met verklaringen van medewerkers die op elkaar afgestemd leken te zijn, zo stelt Geersing vast op basis van kennis die hij naar eigen zeggen pas na zijn vertrek kreeg. Hij zet om die reden ook vraagtekens bij de kwaliteit van het onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag en de uitkomst daarvan. ‘Er was zeker wel wat aan te merken op de leiderschapsstijl, maar toch niet meer dan bij een startup gebruikelijk is’.
Voor de bus gegooid
‘Ze hebben me indertijd voor de bus gegooid’, zegt Karskens. Van het onderzoek naar zijn gedrag neemt hij afstand. ‘Er is geen enkel concreet voorbeeld van grensoverschrijding hard gemaakt’, zegt hij. Ja, hij is bevlogen en gaat door roeien en ruiten als hij onrecht ruikt, maar hij is ook een ervaren journalist, zegt hij. ‘Ik hoef niet te gillen en te schreeuwen om mijn visie naar buiten te brengen. Dat heb ik ook nooit gedaan. Probleem was wel dat ik te maken had met een redactie met heel weinig echte journalisten, eerder activisten. Die moest ik in toom houden. Ik had helemaal geen behoefte aan flat earth-theorieën, kaboutertjes en zo. In mijn visie moet alles binnen het journalistieke principe van hoor en wederhoor goed worden onderbouwd’. Raisa Blommestijn, volgens Arnold Karskens een van de drijvende krachten achter zijn vertrek, betichtte hem van censuur, ‘terwijl ik haar alleen heb aangesproken op tweets die niet deugden, omdat ze aantoonbaar onjuist waren’. Geersing bevestigt die lezing.
De presentatrice werd geruime tijd na het vertrek van Karskens in december veroordeeld tot 80 uur taakstraf, waarvan veertig uur voorwaardelijk, vanwege groepsbelediging en smaad. Het steekt Karskens dat Raisa haar uitspraken als privépersoon op haar eigen X-account deed, maar die uitspraak nu op kosten van Ongehoord Nederland wil aanvechten tot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg. Karskens: ‘Voor je zover bent, ben je een ton kwijt en dat wordt betaald door leden van de omroep’. Ook Bauke Geersing vindt het vreemd dat de omroep de kosten betaalt voor een procedure die goedbeschouwd een privé-aangelegenheid is.
Opmerkelijke moodswing
Peter Vlemmix, algemeen directeur van Ongehoord Nederland vindt de moodswing van Geersing opmerkelijk. Hij wijst erop dat de oud-voorzitter van de Raad van Toezicht in oktober het ontslag van Karskens in een uitzending van Ongehoord Nieuws nog verdedigde. Verder houdt hij zich buiten de discussie. ‘We zijn bezig met het uitbouwen van ON en onze belangrijke missie. Arnold Karskens is vorig jaar ontslagen wegens grensoverschrijdend gedrag, bevestigd onlangs door de rechter. Bauke Geersing is in februari door de voltallige ledenraad van ON geschorst als RVT lid wegens militante wijze van opereren. Het staat de heren vrij samen op te trekken. Daar laat ik het bij’.
Is het station van terugkeer bij ON niet allang gepasseerd?, is de vraag. Aan Arnold. ‘Als ik niet terugkom is dat het einde van ON. Ik ben de enige die de zaak nog kan redden en dat is ook wat ik wil. Er staat een hele colonne medewerkers klaar om het bij de omroep weer over te nemen’. Over Raisa Blommestijn zegt hij: ‘Iemand die veroordeeld is vanwege een misdrijf hoort niet bij de publieke omroep thuis, want dan kun je nooit meer iemand aanspreken op zijn gedrag’.
Geersing probeert na zijn gedwongen vertrek nog zijn bezoedelde blazoen op te poetsen door voor de morele Karskens te kiezen. Ik trap er niet in.
Inhoudelijk totaal niet betrokken bij de casus, edoch:
Dapper dat Geersing z’n oordeel op basis van nieuwe feiten en bevindingen bijstelt. Fouten toegeven is zeldzaam in Hilversum en de Gooise matras.
Kijk naar volslagen incompetenten als voorzitters NOS Shula Rijxman (2016-2022) en Leeflang (2022-2025)….
Moedige man die z’n fouten toegeeft. Althans wat kan je fout doen als je misleid of verkeerd geïnformeerd wordt?
Dan zou ik wel willen weten wat die ‘misinformatie’ was. Karskens was altijd glashelder dat bij ON racistën en antissemieten rondlopen. En dat wist Geersing niet, of vond hij dat geen probleem?
Ton, dit is een scherp journalistiek stuk.
Het onderstreept twee zaken die in de discussie over de publieke omroep voortdurend met elkaar botsen. Enerzijds laat het zien dat overhaaste besluiten zelden tot zorgvuldigheid leiden—zoals we zagen bij Ongehoord Nederland, waar de nasleep van het vertrek van de bestuurder eerder vragen opriep dan beantwoordde. Anderzijds maakt het pijnlijk duidelijk dat het toezicht binnen de publieke omroep ernstige tekortkomingen kent.
Voorbeelden zijn er te over: BNNVARA, WNL, NOS, de NTR—waar de voltallige Raad van Toezicht opstapte. AVROTROS die zelfs met het Commissariaat voor de Media voor de rechter staat om openbaarmaking van informatie te voorkomen waarmee toezicht kan worden gehouden. En dan nu een voormalig toezichthouder die zijn standpunt volledig omdraait.
Dat er hervormingen nodig zijn, lijkt evident. Maar belangrijker nog is de vraag wie erop toeziet dat publieke middelen integer en doelmatig worden besteed. Gezien het structurele karakter van de misstanden, zou het goed zijn als het ministerie van OCW en het Commissariaat hun rol als eindverantwoordelijke toezichthouders steviger invullen. Zodat de belastingbetaler weet dat publieke omroepgeld onder toezicht staat—niet alleen op papier, maar in de praktijk.
Dit interesseert echt niemand iets. Navelstaren ten top.
Gaat goed met ON nu .Verder uitbouwen niet meer terug naar oude situatie . Het weer op de persoon spelen van Karskens draagt nergens toe bij.
De enige echte journalist Arnold Karstens weer aan het roer zetten. De oprichter verdient het dat echte onderzoeksjournalistiek weer de norm wordt en niet activisme.
Wikipedia schetst de interessant carrière van Geersing, verplichte leesvoer.
Reinette Wever zou ook kunnen terugkeren bij ON! De voormalige PVV-minister van Buitenlandse Handel en vooral van Ontwikkelingshulp, deed het goed als ON!-bestuurslid, voor naar ik vernam voor slechts € 190.000,00.