‘Koefnoen: terug naar je roots!’

In tegenstelling tot veel kijkers (als je de social media er op nakijkt) ben ik tot op heden groot fan gebleven van Koefnoen. Maar of dat zo blijft…

Het AVROTROS-programma van Paul Groot en Owen Schumacher (voortgekomen uit de legendarische Kopspijkers-imitaties) sloeg bijna elke uitzending wel minimaal één spijker op z’n satirische kop. Wie herinnert zich niet de scène van ‘Geer en Goor’ die op bezoek gaan bij de Hofstadgroep? Of de sublieme kopie van de College Tour met Willem Holleeder? En de ruziënde CDA-fractie die opduikt Ik Hou Van Holland

Bij de start van het programma stelde de AVRO destijds maar één voorwaarde: er moeten imitaties van bekende mensen inzitten. Gaandeweg de jaren hebben de makers die lijn echter steeds meer losgelaten. Dat bracht aanvankelijk een hoop moois. Single huisvrouw ‘Iepie’ is een begrip geworden en yuppenstel Joris & Monique zorgden voor hilariteit. De sketches van dispuuttrutjes Fleur & Madelon (“Ja, Jezus!”) en stijlicoon Nesrin (“Stijl en klasse met Nesrin”) werden zelfs (via Youtube weliswaar) een enorme hit bij jongeren. Wanneer heeft een NPO-programma dat voor het laatst bereikt? Ook mede door de stortvloed aan imitaties, in bijvoorbeeld RTL’s  TV Kantine, zijn de imitaties inmiddels bijna verdwenen uit Koefnoen.  Ook haalden Groot en Schumacher er zelf ook steeds minder voldoening uit. “Wat moeten wij er nog aan toevoegen?”, aldus Groot.

Verder voelden de makers de drang onderwerpen uit te gaan diepen. Geïnspireerd door BBC’s The Comic Stripkwam daar de nieuwste serie Koefnoen Presenteert uit voort. Een uitgerekte sketch van 25 minuten, een losstaand verhaal. Zo zagen we tot nu toe een aflevering over de treurige kanten van het werk in de luchtvaartbranche (een tv-versie van een oud toneelstuk van Groot en Schumacher), een zelfmoordterrorist die niet kan lachen om een Islam-grap en een parodie op de ’toyboy’-affaire van Onno Hoes.

Tot nu toe is dit geen succes. Een spanningsboog van 25 minuten is heel wat anders dan de doorsnee Koefnoen-sketch van 4  minuten (wat voor de huidige tv-wetten toch al behoorlijk aan de lange kant is). Het acteerwerk is weinig sprankelend (of het valt gewoon meer op door de lengte) en op een paar grappige one-liners na zijn er te weinig écht scherpe teksten. Niet echt een verrassing dat de kijkcijfers (normaal rond het miljoen) bij deze serie aanzienlijk lager (afgelopen vrijdag 370.000) zijn. Dat komt echt niet alleen door de naderende zomer.

Advies voor de AVROTROS-directie: geef Groot en Schumacher na dit uitstapje even een schop onder de kont en laat ze weer doen waar ze goed in zijn: korte sketches. Mét náást de eigen types weer die rake imitaties. Naast de TV Kantine verdient Nederland een tweede programma dat daarmee de satire bedrijft, want beide programma’s bedienen toch een net iets ander publiek. Groot en Schumacher kúnnen het, er zit vast nog genoeg in het satire-vat. Ze moeten het nu gewoon weer even wíllen. 

Ron Vergouwen is radiomaker/mediajournalist en heeft een tv-recensie in het NPO Radio 1-programma De Perstribune.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*