In september 1990 besloten we (TROS radio) om te gaan uitzenden op donderdag 6 september via Radio 3, vanaf een veerboot van de Olau Line. Die voer tussen Vlissingen en het Engelse Sheerness. Waarom we precies gingen uitzenden, is mij niet helemaal duidelijk meer. Mijn agenda geeft aan dat we op 4 september om 15.00 uur vanuit Hilversum vertrokken. Maar ja, hoe doe je dat: live uitzenden over zo’n grote afstand? We hebben het over 1990. En daar kwam het grote voorbeeld van Radio Tour om de hoek kijken: zij deden dat al langer. We kregen de beschikking over twee vliegtuigen met zend- en ontvangstapparatuur van Air Service op vliegveld Teuge. Die vlogen om de beurt boven de veerboot en stuurden het signaal vanaf de boot door naar een ontvangstpunt. In ons geval was dat de Engelse oostkust. Wij, dat waren ik en NOB-technicus Ruud Kars. Ruud was technicus van dienst en had al ervaring bij de Tour de France en met vliegtuigen. Op de heenweg passeerden we tot mijn verbazing nog de zeezender Radio Caroline en een paar forten, waarvandaan in de jaren zestig ook werd uitgezonden. Maar er moesten natuurlijk ook wagens met apparatuur mee om op de veerboot uitzendingen te kunnen maken. Daartoe hadden de NOB-technici Herman Dales, Arie van Boxel, Hayo van de Werf en Max Roozenbeek – en ik vergeet er waarschijnlijk nog een paar – twee reportagewagens “meegenomen”, die onderin de boot werden geparkeerd. TROS-projectleider Chris Galjaard en de producers Kirsten Szameitat en Menno Mendera waren op de boot aanwezig om verder alles goed te laten verlopen. De NOB-technici installeerden een zender en bevestigden op de reling van de boot een antenne. Zo kon het vliegtuig dat boven de boot rondjes vloog het signaal naar het ontvangstpunt doorzenden. De twee vliegtuigen wisselden elkaar af, want er moest natuurlijk ook getankt worden! Het ontvangstpunt in Engeland was het kleine plaatsje Broadstairs, aan de uiterste oostpunt van Engeland, tegenover Vlissingen. Technicus Ruud Kars en ik namen onze intrek in een hotel aan de boulevard in Broadstairs, met uitzicht op zee. Zo konden we de veerboot mooi zien aankomen. Op 5 september was het zover. British Telecom kwam naast ons staan en legde de verbinding met een straalzender naar Hilversum via Londen. Het waren twee erg aardige Engelse technici, en die hoefden eigenlijk niet veel te doen… “plug and play”. De straalzenderverbinding met Londen werd getest. We waren dus klaar om de uitzending de volgende dag, 6 september, te starten. Ook de randzaken waren goed geregeld. Het eten werd door het hotel gebracht, en verder moesten Ruud en ik ervoor zorgen dat onze ontvangstantenne steeds goed werkte. Het laatste deel van de trip, toen we de boot in de verte konden zien, nam ik voor mijn rekening. Staand op het dak van de reportagewagen richtte ik de antenne goed naar de boot. Ik was tenslotte zendamateur, dus dat was een koud kunstje. De video die je nu kunt zien, heb ik al 35 jaar in mijn archief. Hij is gemaakt met een eenvoudige analoge Sony Handycam. Maar hoe zag de programmering er eigenlijk uit? Ik was zelf niet op de veerboot, dus ik ben afhankelijk van het geheugen van de collega’s. Het kostte heel wat moeite om “terug te gaan in de tijd”, want veel oud-collega’s moesten diep graven in hun geheugen. Van de uitzending zelf is niets bewaard gebleven en ook de papieren zijn er niet meer. Uiteindelijk hebben we toch een kleine reconstructie kunnen maken, al is die waarschijnlijk niet volledig. We zonden uit op 6 september 1990 van 12.00 uur tot 24.00 uur. De dj’s die mee waren: Martijn Krabbé Rob van Someren Peter Teekamp Karel van Cooten
Geef als eerste een reactie