De rechter heeft de gemeenten teruggefloten. Zij moeten onder de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) de huishoudelijke hulp leveren die nodig is. Ze mogen niet zeggen dat ze er te weinig geld voor hebben of dat huishoudelijke hulp niet onder de wet valt. Die uitspraak heeft de Centrale Raad van Beroep, de hoogste bestuursrechter in ons land, gedaan.
Verder zegt de raad dat gemeenten onder de oude Wmo gemaakte afspraken alleen mogen aanpassen als er maatwerk wordt geleverd, als “objectief en onafhankelijk onderzoek” is gedaan naar de tijd die iemand nodig heeft om een huis schoon en leefbaar te houden. Ze kunnen niet, zoals bijvoorbeeld de gemeente Utrecht, volstaan met een niet gefundeerde standaardtoekenning van anderhalf uur huishoudelijke hulp per week, voor een ‘schoon huis’. Vindt er geen deugdelijk onderzoek plaats, dan blijven de afspraken gelden die voor de invoering van de nieuwe Wmo in 2015 met aanvragers zijn gemaakt. De nieuwe Wmo schrijft voor dat burgers zelfredzamer moeten zijn en meer een beroep moeten doen op hun omgeving. Sommige gemeenten stopten helemaal met het bekostigen van huishoudelijke hulp, andere sneden rigoureus in het aantal uren. Daar heeft de rechter dus nu – om maar in huishoudelijke termen te blijven – de vloer mee aangeveegd. Een mooie overwinning voor alle hulpbehoevenden!
Geef als eerste een reactie