Wat heeft thuiszorgorganisatie Buurtzorg met de NPO te maken? Nou, om te beginnen zond de VPRO onder de vlag van de NPO een aflevering van Tegenlicht uit, gewijd aan Jos de Blok, bedenker van deze organisatie zonder managers. Je zag hem tijdens een congres uitleggen dat een medewerker van Buurtzorg best een paar maanden naar India op vakantie zou kunnen. ‘Ja, maar als álle medewerkers dat nou ineens zouden willen?’, stelde een medecongreslid. Jos had een pracht antwoord: ‘U denkt als een manager.’
Kortom: er is zoiets als verantwoordelijkheidsgevoel. Dat hoeft niet top-down aangestuurd te worden. Mensen kunnen onderling heel veel regelen. En zo belanden we wederom bij de NPO. Er was nogal wat gedoe bij de radio, de laatste tijd.
Zo was er Peter de Bie, die het einde van zijn contract als presentator van de Nieuwsshow in zicht zag komen en dus maar eens wat om zich heen ging kijken. Want Peter is het vak nog helemaal niet zat.
Een van zijn managers vond dat het dus tijd was om met vol managersgewicht te laten merken dat er managers zijn. En stuurde De Bie de studio uit. Dat zou ‘m leren. Dat dat het programma nou niet echt ten goede zou komen vond de manager kennelijk van ondergeschikt belang. Want toen presentatiecollega-sinds-heel-lang Mieke van der Weij zich kritisch opstelde werd ze ook weggestuurd. En zo werd een veelbeluisterd programma bijna de nek omgedraaid.
En dan had je Rob Stenders. Die maakte een buitengewoon bijzonder programma op Radio 2. Rob wilde van omroepparaplu veranderen en eigenlijk voltrok zich daarna weer een soort van Nieuwsshow-scenario. Er was weer een baas die vond dat zijn imago als baas zwaarder moest wegen dan het voortbestaan van een waanzinnig populair programma. Hij schoof Stenders terzijde, trok een vrouwelijke dj van 3FM aan om de opengevallen uren op te vullen en liet dus krachtig zien wie hier de baas was.
Nou schrok diezelfde baas een beetje van het gemor bij het publiek over deze schaakpartij. Die Stenders was populairder dan hij dacht. Dus bedacht hij dat Stenders terug kon, en dat de vrouwelijke dj mocht blijven. Zo was zijn eigen managers-eer gered. Dat deze zet ervoor zorgde dat een ander bijzonder programma, De Staat Van Stasse, van de zender af moest, vond de manager niet zo erg. Want een beslissing helemaal terugdraaien? Never. Dan sta je als manager voor gek.
We keren terug naar Jos de Blok. En dromen dat hij de organisatiestructuur van de NPO zou opzetten. Dan waren er zendercoaches. En die zouden, als het allemaal wat moeizaam zou gaan, als raadgevers aan tafel gaan zitten met verantwoordelijke programmamakers. En dan zouden ze er wel uitkomen. Omdat ze het belang van luisteraars als belangrijkste argument zouden gebruiken. Creativiteit zou gestimuleerd worden. En gewaardeerd. Het onmogelijke zou mogelijk worden.
Is dit geitenwollensokkengezeur? Natuurlijk, zeggen de managers. Leuk hoor, maar bij óns zou zo’n aanpak echt niet kunnen. Zou ik ook zeggen. Als ik manager was.
Blogger Jan Emous is voormalig redacteur en dj bij o.a. KRO, RTV Noord Holland, Omroep Max en Gooi & Eemlander.
Geef als eerste een reactie