Saillante fragmenten over kleine en grote, profetische of de plank misslaande spreekbuizen in de recente omroepgeschiedenis. Opgetekend vanuit het werk van honderden journalistieke geschiedschrijvers in Testament van de pers. Vandaag: Waarom moeten mensen een kleuren-TV?
Minister-president Den Uyl: “Kun je volhouden dat de particuliere onderneming, met name de zeer grote onderneming, haar eigen vraag schept, behoeften oproept en dat we dientengevolge die enorme uitstroom van conusmptiegoederen gekregen hebben? De wasmachine, de afwasmachine…”
“Het begon zo’n beetje met de stofzuiger en nu hebben we de platenspeler, de kleurentelevisie, de video enzovoorts. Kijk, dat proces mag je niet zonder meer kwalificeren als verspilling. Het heeft toch ook wel bijgedragen tot tevredenheid. Maar het leidt tot óntevredenheid bij de mensen, omdat het een gebed zonder end is.”
“Niemand heeft om kleuren-TV gevraagd. Daarmee wil ik niet zeggen dat het dus een waardeloze zaak is, al acht ik de bijdrage van de kleuren-TV tot menselijk geluk zeer bescheiden. Nu gaat het hierom: kun je dat proces van wat de mensen eigenlijk nodig hebben, beïnvloeden? Mag je het beïnvloeden?”
“Je zou de mensen kritisch moeten laten denken over hun eigen behoeften. Over wat echt voor ze van belang is. Dat gebeurt vaak ook wel. De kerken hebben gepleit voor een nieuwe levensstijl, jammer dat die actie weinig is aangeslagen. Maar er is, in zekere zin ook met het eerherstel van de fiets bijvoorbeeld, toch vooruitgang geboekt. Dat vind ik iets fantastisch; ik heb ook weer zo’n ding aangeschaft.”
Bron: de Volkskrant 30 oktober 1976, in: Testament van de pers.
Geef als eerste een reactie