Het slagveld is verschoven naar de settopbox, waar traditionele zenderboeketten concurreren met machtige internationale streamingdiensten. Deze verandering omvat meer dan alleen kijkcijfers; het gaat erom wie in de toekomst de toegang tot content beheert en hoe dat de Nederlandse creatieve sector vormgeeft. De traditionele rol van de kabelaar als poortwachter neemt af, een verschuiving met verstrekkende gevolgen voor de media-industrie als geheel.
De consument is de winnaar op het gebied van keuze, maar betaalt de prijs in fragmentatie en gestaag stijgende maandelijkse kosten. Elke week verschijnt er een nieuwe, onmisbare serie op wéér een andere dienst, waardoor de stapel abonnementen blijft groeien. Deze overvloed moedigt sommige kijkers aan om minder bekende of ongereguleerde opties te verkennen. Diensten die snelle en volledige toegang bieden, trekken de aandacht, met name bij het publiek dat op zoek is naar alternatieven die gemak bieden.
Deze trend beperkt zich niet tot tv- en streamingdiensten, maar beïnvloedt de bredere entertainmentsector. Veel individuen downloaden bijvoorbeeld onofficiële gaming-apps om regionale beperkingen of prijzen van appstores te omzeilen. Anderen zoeken naar een online casino in Nederland zonder CRUKS om gokken mogelijk te maken zonder de verplichte registratie en limieten van nationaal gereguleerde diensten. Deze platforms zijn vaak aantrekkelijk vanwege hun gebruiksgemak en het gevoel van anonimiteit dat ze bieden.
Voor makers van Nederlandse programma’s is dit een tweeledig probleem. Inkomsten uit de traditionele televisiemarkt staan onder druk, terwijl internationale platforms nieuwe fondsen kunnen binnenbrengen, maar vaak met de vraag naar brede licentierechten. In sommige gevallen betekent dit dat het auteursrecht van lokale content deel gaat uitmaken van een veel bredere catalogus. Het is uitermate belangrijk dat Nederlandse omroepen en producenten een strategie formuleren die hun intellectuele eigendom beschermt, terwijl ze toch profiteren van de distributiekracht van grote internationale spelers.
De oplossing ligt mogelijk in samenwerking en consolidatie. Nederlandse kijkers zijn bereid te betalen voor content, maar vragen steeds vaker om een betere balans tussen prijs en gemak. Het bouwen van een sterk, gezamenlijk digitaal voordeur is een manier om een duidelijk herkenbaar alternatief te presenteren voor buitenlandse concurrentie en Nederlandse verhalen in de moedertaal beschikbaar te houden.
Wetgevers volgen deze ontwikkelingen op de voet, vooral nu de consumptie van digitale media de grenzen tussen gereguleerde en ongereguleerde diensten doet vervagen. Nederlandse toezichthouders staan voor de uitdaging om regels up-to-date te houden zonder innovatie te beperken. Meer transparantie in abonnementsmodellen, betere consumenteneducatie en technologische oplossingen voor contentauthenticatie zouden kunnen helpen het vertrouwen in erkende platforms te herstellen. Als de industrie en de overheid niet op tijd reageren, kunnen consumentengewoonten die vandaag worden gevormd, langetermijngedrag worden.
Zolang de prijzen voor een dozijn verschillende streamingdiensten hoger blijven dan één niche-dienst, zal de prikkel om buiten bekende diensten te zoeken waarschijnlijk aanhouden. De strijd om de aandacht wordt niet gewonnen door simpelweg ongereguleerde hosts aan banden te leggen. Omroepen moeten concurreren op prijs, toegankelijkheid en de kwaliteit van de gebruikerservaring. Alleen door een aantrekkelijker gereguleerd product te presenteren, kan het Nederlandse medialandschap zijn culturele en financiële waarde behouden.
Geef als eerste een reactie