Blog Guido van Nispen: Cracker Barrel in Hilversum: kiezen of zwalken

In de VS werd restaurantketen Cracker Barrel afgelopen week een lesboekvoorbeeld van hoe bestuurders hun merk om zeep helpen met cosmetische ingrepen en gemiste keuzes. Het lijkt een verre wereld, maar Hilversum dreigt in precies dezelfde val te trappen: niet kiezen tussen terug naar de basis of een sprong naar het digitale tijdperk.

Amerika houdt ervan om problemen te vergroten tot theaterspektakel. Het debacle rond restaurantketen Cracker Barrel is er een schoolvoorbeeld van. Sinds 1969 was het een vertrouwd baken langs de snelwegen: kolossale porties comfort food, een winkel vol nostalgie, en het iconische logo van een man in overalls leunend tegen een houten vat.

Juist zo’n merk kreeg vorig jaar een nieuwe topvrouw die 700 miljoen dollar uittrok voor een ‘strategische transformatie’. Het logo verdween, de menukaart werd ‘hipper’, de inrichting strakker. Grote campagnes moesten de “gastbeleving” nieuw leven inblazen. Maar de grootste investeerder, Sardar Biglari, waarschuwde al: dit was geen transformatie, dit was cosmetica. Cracker Barrel had geen metamorfose nodig, maar een nuchtere turnaround.

Het resultaat laat zich raden. Klanten voelden zich belazerd: kleinere porties voor hogere prijzen, slechtere service. De beurskoers kelderde. Cracker Barrel werd een lesboekvoorbeeld van hoe bestuurders de kern uit het oog verliezen en toezichthouders liever collegiaal knikken dan verantwoordelijkheid nemen.

En hier komt Hilversum in beeld. Want ook de publieke omroep staat op een kruispunt. De kijkcijfers dalen, de verenigingsbasis is weggeslonken, sociale onrust overheerst en er ontbreekt een overtuigende visie die politiek en publiek kan verbinden. Natuurlijk wordt er in Hilversum druk vergaderd — over interne verhoudingen, omroephuizen en wie met wie nog door één deur kan – of moet.

Maar de echte vraag blijft liggen: kiest de publieke omroep voor een terugkeer naar de basis — programma’s die onmiskenbaar publieke waarde bieden en burgers verbinden? Of waagt men een echte transformatie naar een digitaal model dat aansluit bij hoe Nederlanders media gebruiken en borgt men de toekomst?

Het gevaar is hetzelfde als bij Cracker Barrel: zwalken. Geen duidelijke keuze maken, hopen dat een nieuwe bestuurder, logo of frisse campagne genoeg is. Maar uiteindelijk betaalt de burger, die alles financiert, de prijs: minder kwaliteit, minder relevantie en een samenleving die zijn verhalen elders gaat zoeken.

DPG Media zal er niet rouwig om zijn. Het bedrijf heeft net RTL ingelijfd en beschikt over een glasheldere strategie: betrouwbare media die informeren, inspireren en vermaken, en zo gemeenschappen versterken. Wat zet de publieke omroep daar tegenover?

De lessen voor ‘Hilversum’ zijn eenvoudig:

• Een turnaround herstelt de basis, pas daarna is een transformatie zinvol.

• Nieuwe huisstijlen en projectleiders lossen geen structurele problemen op.

• Niet kiezen is óók een keuze — en meestal de slechtste.

Wie wil leren hoe het níet moet, hoeft alleen maar naar Cracker Barrel te kijken voor lering en leedvermaak.

7 Comments

  1. Avrotros heeft niet voor niets fors geïnvesteerd in de aanstelling van Lucille Werner als boegbeeld voor sociale veiligheid. Juist in een publieke context hoort daarbij dat er met respect wordt omgegaan met de opvattingen van anderen. Misschien is het zinvol om daarover eens met haar in gesprek te gaan?

    • Guido vangt een onbenulligheidje op na ergens veel doorscrollen en projecteert dat op een wereld die hij hier meent te kennen, het containerbegrip ‘Hilversum’.
      Want een private horeca-onderneming in het -voor hem- mythische voorland is 1op1 te vergelijken met iets wat je daar (en nergens) uitgelegd krijgt: Nederlandse Publieke Omroep.
      Dat het FD dit gemist heeft!

  2. Ik vrees dat de komende jaren wordt doorgemodderd. De rol van de NPO is verzwakt ten gunste van de omroepen. Dat wordt vergaderen, vergaderen, vergaderen, vergaderen.

  3. je benoemt het probleem niet. Het geval CB is: ´Critici zagen de verandering als een poging om weg te stappen van traditionele normen en waarden en een opstap naar een ‘woke’-transformatie van Cracker Barrel´

    en dat is al langer bekend; go woke & go broke luidt het immers

    Het probleem in hilversum is dat ze geld blijven ontvangen uit de overheidsruif en daarom geen enkele noodzaak of prikkel voelen om de foute, ingezette koers terug te draaien. Dit terwijl meer en meer mensen niet meer kijken of luisteren naar de npo. Een trend dat zich versnelt

    Maar uiteindelijk zal ook daar een flinke correctie komen, want ook de overheidsruif is niet oneindig

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*