Hans Rikkert de Koe, radiotechnicus, dirigent en organist is 15 december op 79-jarige leeftijd overleden.
Voor vele collega’s een begrip én stabiele factor in het soms hectische geweld van de radio actualiteitenstudio. De rust zelve die alle wachtende vorkjes keurig op tijd en één voor één naar de spreekcel doorzette, precies op tijd -ook zonder cue- de pingels en jingles startte, maar ook een radiofonisch gemonteerd pareltje met de precisie van een Zwitsers uurwerk afleverde. Met twinkelende ogen en dat tevreden lachje op zijn lippen.
Toen ik hem een paar maanden geleden nog sprak op een lezingenavond van onze historische kring in Hilversum, was zijn gezondheid al zeer broos. Maar zijn geheugen onverminderd scherp; hij kende nog vele namen van oud-collega’s en vele memorabele studio-momenten. Hij wist ook nog dat hij voor Minjon-2 medio jaren 80 had gedraaid. De opvolger van de legendarische AVRO Jeugdomroep en kweekvijver van Herman Broekhuizen c.s. (1953-1970) bracht weliswaar iets minder bekende Hilversumse coryfeeën voort, maar de ambities waren er niet minder om. Hans Rikkert de Koe was een aantal seizoenen één van de vaste technici, die geduldig en stoïcijns naar de wensen van de nieuwe aanstormende talenten luisterde. ‘Kan je hier een straaljagergeluid inmonteren?’ of ‘Kan jij er voor zorgen dat we die parachutesprong met life-commentaar nog net voor de pips van zes uur hebben?!’ en ‘Kan jij dat jazzbandje in de studio inregelen?’ En dat terwijl er vanaf drie uur voor de uitzending vanuit het hele land bijdragen voor de twee uur durende uitzending binnendruppelde, die ook allemaal nog tot een bijdrage van maximaal twee minuten teruggebracht moesten worden. Soms niet van puike (dus zwaar over gemoduleerde-) opnamekwaliteit of zonder de noodzakelijke omgevingsgeluiden voor de ook hier vaak benodigde gladstrijkers…sorry, montage momenten. Hans had er een speciaal reserve bandje voor, samengesteld uit de vele, vele radio-uitzendingen die hij had ‘geschoven’. Hoewel élk omgevingsgeluid weer anders is, klonk het eindresultaat vrijwel altijd heel professioneel. Als het opvolgende ANP-nieuws klonk, keek hij zwijgend en tevreden de studio in. Tegen mij zei hij dan voor de nabespreking : ‘Vergeet ze niet te zeggen dat ook stilte in elke ruimte anders klinkt, ook stilte geeft omgevingsgeluid.’
Overigens is Hans opgegroeid in een muzikale familie. Na de middelbare school koos hij toch voor de techniek en bezocht de Technische Hogeschool in Eindhoven. Het studentenleven beviel hem, maar van studeren kwam niet zoveel. Na drie jaar stapte hij over naar het Nederlands Instituut voor Katholieke Kerkmuziek in Utrecht waar hij de hoofdvakken orgel, piano en koordirectie koos. De muziek wordt nooit zijn hoofdberoep, het blijft een betaalde hobby. Hij zocht de zekerheid van een vaste baan en solliciteerde bij de omroep. Met zijn technische achtergrond leek hem dat wel iets. Vanaf 1977 werkte hij bijna dertig jaar als radio-geluidstechnicus. ‘Ik deed actualiteitenrubrieken zoals Hier en Nu, Echo, AVRO’s Radiojournaal en Achter het Nieuws, documentaires en kerkdiensten voor radio én voor tv.’
Alsof dit hectische beroepsbestaan niet genoeg was, leidde hij tijdens zijn werkzame leven diverse koren waaronder 33 jaar lang het Willibrordkoor uit Hilversum. Rikkert de Koe heeft een voorliefde voor de gregoriaanse zang, de officiële kerkzang in de rooms-katholieke kerk. In zijn jonge jaren was hij 15 jaar dirigent van de Gregoriaanse Schola van de Vereniging voor Latijnse Liturgie in Utrecht. En ook na zijn pensioen in 2006 (op zijn 60ste) was hij kort daarvoor dirigent geworden van het parochiekoor in Laren en van de St. Jans Schola, een gelegenheidskoor dat een paar maal per jaar optreedt, traditiegetrouw op Tweede Kerstdag en met Pasen. Ook op latere leeftijd leidde hij nog het mannenkoor van de St. Willibrordkerk in Oegstgeest en bespeelde geregeld het kerkorgel.
Hans was een veelzijdig mens en heeft in meerdere opzichten van zijn hobby zijn werk gemaakt. Hij was een gerespecteerde, sympathieke en veelzijdige collega.
Albert Bek, journalist en oud omroepmedewerker (dit in memoriam is deels gebaseerd op een artikel van Joke Licher uit VGO MAGAZINE van dec. 2017)
Geef als eerste een reactie