Het Filmfonds slaat alarm over de gevolgen van de aangekondigde bezuinigingen bij de publieke omroep. Volgens het fonds verliest Nederland hiermee niet alleen een cruciaal platform, maar ook een belangrijke co-financier voor films, documentaires en dramaseries.
De publieke omroep maakt volgens het Filmfonds ruimte voor verhalen en stemmen die elders niet worden verteld. Als omroepen door de bezuinigingen minder kunnen investeren, komen met name kwetsbare documentaire- en filmprojecten zwaar onder druk te staan.
Het fonds waarschuwt dat de impact groot kan zijn voor makers, producenten en de filmcultuur als geheel: “Een sterke en toegankelijke filmcultuur kunnen we alleen samen maken. Laten we dat blijven doen.”
Ook het filmfonds met geen woord over dat er op dit soort dingen helemaal niet bezuinigd hoeft te worden. Dat is een keuze die de NPO en de omroepen maken.
Daarom kun je dit de publieke omroep niet zelf laten regelen. Dan gaat iedereen alleen voor zichzelf vechten i.p.v. voor de kijker en de diens content.
Het filmfonds en al die andere fondsen en partijen die nu aan de bel trekken en de mannen van Even tot Hier, niemand hoor ik over de hoge salarissen van de 32 directeuren, al die managers, de overhead, de gebouwen, de inrichting van al deze gebouwen (bij de NPO zelf hangen in de gang 150 lampen a 1000 Euro per stuk) , het systeem zelf met al die omroepen die eigen zo’n beetje allemaal het zelfde doen en ga zo nog maar even door.
Geen enkele organisatie of omroep hoor ik hierover. Terwijl het daar wel over zou moeten gaan.
We kunnen zelfs nog 100 miljoen meer bezuinigen en het Belgische uitzendmodel nemen zonder allerlei aparte omroepen. Met een nieuwe organisatie i.p.v. de NPO. Dan hoeft er geen programma of zender weg. Sterker nog, we houden zelfs geld over.