Ze is al enkele jaren niet meer het gezicht van het journaal. Toch heeft zij bij het tv-publiek een onuitwisbare indruk gemaakt. Sinds 2011 is Marga officieel met pensioen, maar vooral haar natuurlijke nieuwsgierigheid kan de voormalig journaalpresentatrice niet stilzitten. Spreekbuis.nl interviewde haar.
Je bent in 2008 gestopt bij de Publieke Omroep en sinds 2011 officieel met pensioen. Toch ben je nog steeds actief als schrijver, gespreksleider en dagvoorzitter. Tevens ben je met Hans Polak een documentaire aan het maken op Omroep Max. Op jouw website geef je aan dat je ongeveinsde belangstelling hebt voor mensen hun beweegredenen. Wat is jouw beweegreden om nog steeds zo actief te zijn in je vakgebied?
Van Praag: ’Ik wil meedoen in de maatschappij en betrokken zijn. Verder ben ik verslaafd aan nieuws, maar vooral aan mensen en waarom ze dingen doen of niet doen. Ik zit niet graag thuis en volgens mij is het ook niet goed voor mensen om thuis te zitten. Je moet altijd je geest blijven scherpen en laten toetsen. Naast mijn betrokkenheid ben ik hartstikke nieuwsgiering. Ik heb ook nog steeds veel medewerkers van het Journaal en Jeugdjournaal contact. Ik kan het niet loslaten.’
Op de ter ziel gegane TV-zender ‘Het Gesprek’ heb je veel tv portretten gedaan. Toch had deze zender lage kijkcijfers. Is er wel interesse in programma’s waar de mens achter de persoon wordt belicht?
Van Praag: ‘Je moet ook minderheden bedienen. Het is ook de taak van publieke omroepen om er voor iedereen te zijn. Naast voetbal moet er ook ruimte zijn voor de kleine programma’s in de marge.’
Waarom hou je dan toch de kijkcijfers in de gaten?
Van Praag: ‘Dit doe ik uit pure nieuwsgierigheid. Ik kijk nog altijd naar de kijkcijfers, omdat bij mooie programma’s het niet van kijkcijfers mag afhangen. Vorige week keek ik naar “Het Uur van de Wolf”. Dit maal was het een documentaire van Pieter Verhoeff over de gespannen verhouding tussen privé en publiek in het schrijversgezin Heerma van Voss. Het deed me denken aan mijn eigen gezin, maar ook het gezin waar ik in opgroeide, waar het ook niet altijd harmonieus verliep. Uit nieuwsgierigheid keek ik hoeveel mensen hier na hebben gekeken en ook zo diep geraakt waren als ik. Het waren er slechts 68.000! Toch vind ik dat zo’n programma moet blijven en hoop ik niet dat ze denken: ‘Niemand kijkt hier bijna na, dit soort programma’s moeten we maar niet meer doen’.
Door fusies en bezuinigingen veranderd de omroepwereld momenteel sneller dan ooit. Dit heeft uiteraard een enorm impact op de werkgelegenheid en de te produceren TV-programma’s, Zie jij ook nog positieve ontwikkelingen?
Van Praag: ‘Dat kan ik lastig zeggen. Toch zijn er nieuwe programma’s waar ik zeer positief over ben. Bijvoorbeeld Jeroen Pauw, die met zijn nieuwe programma zich niet conformeert aan RTL Late night van Humberto Tan, maar juist de andere kant op gaat. En doet waar hij goed in is: een goed gesprek voeren, de eigenzinnigheid, de tijd nemen en jezelf niet gek laten maken door de kijkcijfers. Pauw vaart weet zijn eigen koers te varen. Er zijn trouwens meer schitterende tv-programma’s zoals Bram Vermeulen met “Dwars door Afrika” of “Heel Holland bakt”.’
De publieke omroep is er voor iedereen gaf je aan. Hoe sta je tegenover amusementsprogramma’s op de ‘Publieken’?
Van Praag: ‘Amusementsprogramma’s die er toe doen, zoals “Boer zoekt Vrouw”, maar ook voetbal. Dat is er immers ook voor iedereen. Ik was deze zomer in Zuid-Italië en daar zit alles achter een decoder. In dit arme deel van Italië worden mensen door meneer Murdoch gedwongen om heel veel geld uit te geven om alsnog een voetbalwedstrijd te kunnen zien. Voetbal is ook van iedereen.’
Je hebt aangegeven waarom je Jeroen Pauw een erg goede interviewer vindt. Jij hebt in je carrière ook veel interviews gedaan. Wat zijn jouw ‘ingredients’ als tv interviewer?
Van Praag: ‘Buitensporige nieuwsgierigheid en verwondering, maar ook het echt willen weten. Verder gaan dan de meeste interviewers door nog even door te vragen. Mensen op hun gemak laten voelen, door jezelf als interviewer ook kwetsbaar op te stellen. Soms zeg ik niets en dan beginnen mensen al tegen mij te praten. Bijvoorbeeld Paul Witteman en Jeroen Pauw kunnen in 7 minuten een interview van A naar B brengen en weten waar zij uit willen komen. Dit is iets wat ik niet zou kunnen. Als ik op pad ga met iemand dan vraag ik alles wat in mij opkomt en later wordt ik in de montage getemd. Ik ben eigenlijk ook geen echter goede nieuwsinterviewer geweest. Ik heb een bloedhekel aan interviewers die achter politici aanlopen, die hun kaken op elkaar houden en toch door en door blijven vragen. Dan denk ik ‘rot op en hou er mee op!’. Ik ben daarom niet goed als interviewer die ergens nieuws vandaan moet halen.’
Welke zaken zijn het belangrijkst om een goed tv-interviewer te worden: een flink portie talent, karakter of is het een aan te leren ambacht?
Van Praag: ‘Alle deze drie zaken zijn belangrijk. Met talent ben je geboren en je karakter is je onderscheidende vermogen. Naast talent en karakter moet je het ambacht van journalistiek leren.
Geef als eerste een reactie