Blog ‘Splits NPO Contentproducties en NPO Contentkanalen volledig’

Is er toekomst voor NPO Content? Ja, volop. Is er toekomst voor NPO Contentkanalen? Een stuk minder. Schrap in de kanalen en niet zozeer in de content. Laat de NPO content opduiken waar de doelgroep is.

Het ene na het andere plan om de publieke omroep te redden, wordt dezer dagen gelanceerd. Meest recentelijk dat van Paul Römer.

En dat terwijl de NPO helemaal niet gered wil worden, maar rustig samen met de laatste kijkers naar het bejaardenhuis toe wil sloffen. Het plan van Römer is zeker niet slecht. Maar het kan nog beter. Römer kiest al voor een ander samenspel tussen de publieke omroepen als contentleveranciers (zij krijgen feitelijk meer concurrentie van commerciële producenten) en de besteller van de content: de NPO Contentkanalen.

Ik zou dat plan graag verder aangescherpt zien.

Trek contentproductie en exploitatie van zenders volledig uit elkaar. Eerst mentaal, om los te komen van het ‘zendervullen’. Daarna in een nieuw bestel.

Het doel van de NPO zóu moeten zijn: produceer content die bij de publieke taak behoort en vind daar het juiste publiek bij.

Nu is het doel: exploiteer contentkanalen, of de beoogde doelgroepen er nu naar kijken of niet.

Dat is een van de (vele) weeffouten van de publieke omroep. Een andere bekende weeffout is de aanname dat de NPO vooral nieuws en achtergronden moet produceren. Dat is een misvatting van inmiddels mythische proporties. Want laat de markt nou op dat vlak onvoorstelbaar goed werk leveren. Kijk naar de Persgroep, Mediahuis, Sanoma en RTL die met hoogwaardige nieuwscontent volledig Nederland bereiken en informeren, alle vanuit een eigen kleur en achtergrond.

De markt, die vervelende markt, blijkt ontzettend goed in staat om kwaliteit te produceren. Kwaliteitsnieuws, kwaliteitsdocumentaires, kwaliteitskanalen, kwaliteitsapps, kwaliteitskranten.

In de discussie over wát NPO aan content moet produceren, zal die kwestie centraal komen te staan. Nu gaat de discussie te vaak over het vullen van kanalen, en daarmee over het behoud van alles. Ook alles wat al lang geen publieke taak meer is.

Parallel met merkcommunicatie

Laten we een parallel trekken met merken en communicatie. Als merken content (of reclame) produceren, proberen ze hun verhaal – spotje of contentproductie – op de slimste manier bij de doelgroep te krijgen. Eerst het verhaal, dan de kanalen. Je wilt als merk niet op voorhand vast zitten aan bepaalde (uitzend)kanalen.

Als publieke omroepen op dit moment content produceren, staat het uitzendloket al vast. Ongeacht of je doelgroep daar verkeert.

Focus op NPO Contentproducties

Trek NPO Contentproducties en NPO Contentkanalen definitief en volledig uit elkaar. Focus op NPO Contentproducties en haal de druk van het exploiteren van kanalen weg. De focus moet uitgaan naar de publieke taken. Dat zijn publieke contenttaken, geen publieke omroeptaken.

In het plan van Römer zijn omroepen productiehuizen. Dat is een prima uitgangspunt. Alleen nu moeten die omroepproductiehuizen pitchen op timeslots bij NPO Contentkanalen. Laat ze de content vooral naar zoveel mogelijk kanalen brengen.

Laat het een publieke taak zijn om zoveel mogelijk publiek te bereiken, op de kanalen waar het publiek graag komt.

Als deze manier van denken gemeengoed wordt, ligt er een glorieuze toekomst in het verschiet voor NPO Content. Want dan kan de discussie gaan over de vraag: welke content moet door publieke producenten (voorheen omroepen) gemaakt worden? Het antwoord zal vooral gevonden worden in de ruimte die de markt niet (goed) invult.

Aart Lensink is directeur van LVB Content Marketing.

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*