De derde betekenis die de ‘Van Dale’ aan het woord ‘mythe’ geeft is: als juist aanvaarde maar ongefundeerde voorstelling. Daar kan ik voor dit blog iets mee. Komende week is het 50 jaar geleden dat de Britse ‘Marine Broadcasting Offences Act’ van kracht werd. Alle Britse zeezenders, op de twee Radio Caroline’s na, gingen uit de lucht.
Alles wat ik over ‘Radio London’ schrijf, is van horen zeggen; zelf heb ik de zender nooit gehoord, althans nooit live. En toch…, de 15e augustus nadert, en daar loop ik weer de jingles van ‘Big L’ te fluiten en te blèren; ze zitten erin geramd. Bij de eerste tonen van “Reach out, I’ll be there” van the Four Tops, bulder ik als een automatisme: ‘Big L time is three o’clock, and Radio London is now closing down’. Hoogst onwaarschijnlijk dat ‘Reach Out’ ook echt het laatste nummer is geweest dat ‘Wonderful Big L’ uitzond. Waar komen die associaties toch vandaan? Waarschijnlijk door de B-kant van de single ‘Veronica’ door de medewerkers van Radio Veronica. Daar stond een soort mini-documentaire op ter ondersteuning van de actie ‘Veronica blijft, als u dat wilt’. Daar zitten verwijzingen in naar Big L, en de combinatie van het nummer van The Four Tops met de beroemde ‘closing down’-zin. Daar zit waarschijnlijk voor mij de oorsprong van de mythe van Radio London: ongefundeerd omdat ik het zelf nooit gehoord heb, maar zeker weten dat het er was.
Vijftig jaar geleden kwam het einde voor de meeste zeezenders van het Verenigd Koninkrijk. De ‘Marine Broadcasting Offences Act’ was voor niets anders bedoeld, dan voor de bescherming van de BBC. Kijk eens naar het Engelse radiolandschap van vandaag. In Nederland is het niet anders: Radio Noordzee en Radio Veronica moesten en zouden weg (31-08-1974) om ‘Hilversum’ te beschermen, en kijk eens hoe het radiolandschap er inmiddels, 43 jaar later, uitziet. Het gebeurde onder druk van Europese regelgeving, net zoals het Verdrag van Straatsburg (de basis voor alle anti-zeezenderwetten) dat is. Wie neemt inmiddels ‘3FM’ nog echt serieus? De monopolist ging in 1974 uitgebreid en met verve op de lauweren rusten, en kleunde daardoor mis. Verliezen door te winnen heet zoiets. Dat pikte de BBC destijds met Radio 1 een stuk slimmer in.
Hoewel 15 en 31 augustus mij nog steeds zwaar op de maag liggen, kan ik nauwelijks op die data een dikke vette grijns onderdrukken: uiteindelijk kwam alles weer goed; de mythe leeft gewoon door.
Geef als eerste een reactie